Hockey Magazine

maandag, maart 24, 2025

Top 5 deze week

spot_img

Aan begin van iets moois

Als speelster won Janneke Schopman zo’n beetje alles wat er te winnen viel, maar als coach moet de 45-jarige Haarlemse haar sporen nog verdienen. Na ruim twee jaar assistent te zijn geweest van Sjoerd Marijne staat Schopman volgende maand voor haar eerste grote klus als bondscoach van India. In juli wacht in Nederland en Spanje namelijk het WK, waar Schopman een mooi succes hoopt te boeken. ,,Mijn droom is dat die meiden krijgen wat ze verdienen.’’

Jullie hebben sinds 9 april geen officiële wedstrijd meer gespeeld. Hoe fijn is het om in aanloop naar het WK nog zes Pro League-wedstrijden te spelen?

,,Ik denk dat we allemaal blij zijn dat we weer wedstrijden mogen spelen. Voor ons is de Pro League enorm belangrijk, aangezien onze speelsters niet gewend zijn wedstrijden voor het ‘echie’ te spelen. In Nederland speel je elke week een wedstrijd en doe je veel ervaring op. Aangezien er in India geen competitie is, moet je op zoek gaan naar andere methodes. De Pro League is voor landen waar geen competitiestructuur is van onschatbare waarde.’’

Hoe zijn jullie de afgelopen maanden doorgekomen?

,,We hadden een heel druk begin van het jaar met de Asia Cup en de Pro League. Na de laatste Pro League-wedstrijd tegen Nederland hebben we een periode hard getraind. Normaal gesproken is een trainingsblok van vier weken meer dan genoeg, maar omdat we geen wedstrijden konden spelen, zijn we zeven weken op kamp geweest. De meiden zijn de afgelopen maanden amper thuis geweest.’’

Ben jij zelf nog vaak in Nederland te bewonderen?

,,De laatste keer was met Kerst, maar als het kan, probeer ik wel even langs te komen. Mijn broertje en zusje wonen in Nederland en van m’n zusje weet ik dat ze niets liever zou willen dan dat ik terug zou komen naar Nederland. Toch weten ze allebei dat ik deze job heb en vaak op pad ben.’’

Hoe is het voor jou om bondscoach van India te zijn?

,,Als ik puur en alleen over hockey praat, vind ik het een enorme eer om bondscoach van India te zijn. Ik heb een heel leuke groep meiden die er alles aan doet om beter te worden en niet bang is nieuwe dingen te proberen. Ik zie dat ze zowel als team als individueel stappen maken en dat vind ik fascinerend om te zien.’’

Had je ooit gedacht dat je bondscoach van India zou worden?

,,Nee en om eerlijk te zijn, was ik er ook nooit heen gegaan als Sjoerd mij niet had gevraagd. Toen hij mij vroeg om assistent te worden, was ik vooral heel benieuwd naar hoe de meiden erin zouden staan en wat ik van ze zou kunnen leren. Bovendien had ik het geluk dat Sjoerd mij vanaf het begin veel vrijheid gaf over hoe ik het wilde doen als assistent. Ik denk dat dat echt wel een voordeel is geweest.’’

In augustus werd bekend dat Marijne niet verder zou gaan als bondscoach. Wist jij op dat moment dat de kans groot was dat ze jou zouden vragen?

,,Sjoerd heeft er vanaf het begin nooit een geheim van gemaakt dat hij na de Spelen weer terug naar zijn gezin wilde. Om de continuïteit te bewaren, polste de CEO van Hockey India mij al vóór de Spelen of ik bereid zou zijn om het stokje van hem over te nemen. Ik zei dat ik er zeker voor open stond, maar dat ik mijn definitieve beslissing pas na de Spelen wilde maken. Ik vond namelijk dat de uitkomst daar invloed op had.’’

Jullie liepen in Tokio net een medaille mis. Maakte dat de keuze voor jou makkelijker?

,,Van wat ik daar gezien heb, had ik zoiets van: we staan echt aan het begin van iets moois. Sjoerd heeft het team op een bepaald niveau weten te brengen en het is aan mij om te kijken of we het niveau nog wat verder omhoog kunnen krijgen. Ik denk dat we op de goede weg zijn en ik geloof er heilig in dat we in de toekomst een stabiel top vijf-land kunnen worden.’’

Wat is jouw missie als coach van India? 

,,Mijn missie is dat de speelsters zich ontwikkelen, zelfbewust worden en beslissingen nemen die zij willen nemen. Een voorbeeld: in India is het heel normaal dat je op een gegeven moment gaat trouwen. Ik heb tegen de meiden gezegd dat ik daar respect voor heb, maar dat ze ook moeten aangeven als ze dat niet willen. Voor mij is dat nog meer een missie dan iets anders.’’

Hoe kijk je terug op de prestaties van dit jaar?

,,Tijdens de Asia Cup hadden we iets te veel last van het ‘moeten presteren’, maar in de Pro League hebben we laten zien dat we elk land goed partij kunnen bieden. We hebben zelfs een wedstrijd van Nederland gewonnen en de wedstrijden die we verloren, waren allemaal heel close. Ik ben een coach die graag wil hockeyen en niet alleen maar wil verdedigen. Voor mij is het interessant om te zien of wij ons dat kunnen veroorloven of dat we wat conservatiever moeten zijn. Dat zullen de komende weken moeten uitwijzen.’’

Jullie zitten bij het WK in een poule met Engeland, Nieuw-Zeeland en China. Wat is jouw verwachting?

,,Ik ben vooral heel benieuwd of wij op de momenten dat het er echt om gaat het niveau van de trainingen en van de Pro League kunnen evenaren. Wij zitten in de meest interessante poule van het WK: iedereen kan van iedereen winnen. Natuurlijk hopen we heel ver te komen, maar je moet er wel vanaf de eerste minuut staan. In het dameshockey ligt het niveau ontzettend dicht op elkaar. Als je je zaakjes goed voor elkaar hebt, kun je zeker meedoen om de prijzen.’’

India is van oudsher een groot hockeyland. Hoe wordt er in het land naar jullie gekeken?

,,Wat je vooral heel erg merkt, is dat de speelsters steeds vaker benaderd worden voor sponsordeals en interviews. Ik denk dat de mensen zich herkennen in de manier waarop we ons de afgelopen maanden hebben gepresenteerd. Het leven in India is voor het overgrote deel van de mensen hard en op het moment dat ze zien dat wij er keihard voor vechten, creëert dat een enorme verbinding.’’

Jouw contract loopt tot en met de Olympische Spelen van Parijs. Ben je van plan dat contract uit te dienen?

,,Uiteindelijk moet je doen wat je leuk vindt. Ik heb ervoor gekozen in India te coachen en daar sta ik nog altijd volledig achter. Als ik er niet meer achter sta, moet ik een andere keuze maken. Daarnaast is het vrij simpel: als je als coach geen resultaten boekt, doe je het niet goed. Het leven van een coach is vrij onvoorspelbaar wat dat betreft.’’

Populaire Artikelen