Bert Feijtes: ’Meteen verkocht’

Bert Feijtes is eerlijk. Op het moment dat hij dik twaalf jaar geleden de leeftijd van zestig jaar aantikte, stond hij niet direct te trappelen om zich aan te sluiten bij de Zestigplussers. ,,Hockeyen met al die ouwe knarren, ik vroeg me echt af of ik dat wel wilde. Maar vanaf de allereerste keer was ik verkocht. Zóveel bekende gezichten, zóveel plezier.’’

Inmiddels is de hockeyer uit Utrecht alweer enkele jaren voorzitter van de pr-commissie. Werk dat hard nodig is, want ook de Zestigplussers moeten aan de weg timmeren. Niets komt vanzelf in het leven, en zeker nieuwe leden niet. ,,Via meerdere kanalen proberen we potentiële nieuwe leden te bereiken. Dat gebeurt via de clubs zelf, of via lokale kranten op het moment dat er ergens een evenement is. En we doen veel aan social media.’’ Maar ook Bert Feijtes moet erkennen dat de doelgroep van de Zestigplussers niet de voornaamste gebruikers van social media vormen. ,,Klopt. Eigenlijk zijn onze grootste ambassadeurs daarom onze eigen leden. Die benaderen mensen uit hun clubs, en vragen zelfs tegenstanders lid te worden. Zo kan iedereen wel een paar leden aanbrengen.’’

Zoals gezegd: dat is nodig. Vergrijzing is niet eens het grootste probleem van de club, want grijs zijn de meeste leden al bij aanmelding. Het is eerder dat mensen soms letterlijk hockeyen tot aan de dood. Toch is er de laatste jaren wat aanwas. ,,Vorig jaar kregen we er zo’n veertig leden bij, dat waren er meer dan we kwijtraakten. Het ledental blijft toch redelijk stabiel rond de 550. Alleen het verlaten van de pensioenleeftijd heeft ook weer impact. Als mensen langer doorwerken, hebben ze minder tijd om te genieten en te hockeyen. Sommigen nemen weleens een ATV om te spelen. Ja, een ATV voor de OLW, haha.’’

Bert Feijtes begon exact zestig jaar geleden met hockey. ,,Dat was in 1963, bij Voordaan. En daar speel ik nog altijd. Ook dat is het leuke van de Zestigplussers; je hebt allemaal dezelfde beleving. We komen allemaal uit de tijd dat de inrol nog bestond. Of de wokkel. Iedereen kent Meccano en Märklin. Wat dat betreft is zo’n OLW een beetje als thuiskomen. Je kunt nog praten over dingen die iedereen meteen snapt.’’

Hij geniet ook van de buitenlandse toernooien. ,,In Tilburg werd laatst het International Super Veteran Tournament gespeeld met zo’n vijfhonderd spelers uit allerlei landen. Daar kwam ook de media op af. Die vonden met name de interland tussen Nederland en Engeland voor tachtig-plus wel interessant. Binnenkort gaan we weer naar Valencia, en recent zijn we met een groep naar Argentinië geweest. Hebben we daar en in Chili acht wedstrijden gespeeld, maar vooral ook veel gezien. Ook wat dat betreft heeft deze club veel te bieden.’’