Succes verandert Jamilon Mülders niet. De man die Oranje naar de wereldtitel leidde, bleef altijd zichzelf. Bescheiden, nederig haast. Die wereldtitel, verkondigde Mülders, dat was toch vooral het werk van de meiden zelf. En ook nog van zijn voorganger Alyson Annan. Maar daarmee bagatelliseerde de Duitser zijn eigen inbreng te veel.
Jamilon Mülders (46) was precies wat de speelsters van Oranje nodig hadden, al zal hij zelf de laatste zijn om dat toe te geven. De aanpak van Alyson Annan had weliswaar veel succes gebracht, maar ook zijn tol geëist van de speelsters groep, die het prestatieklimaat als onprettig en zelfs onveilig heeft ervaren. Mülders stapte in als interim-coach, met een voor hem logische insteek. ,,Het gaat niet om de coach, het gaat om de speelsters, altijd. Om de vraag wat zij nodig hebben, wat ik voor hen kan doen. Dat heb ik geprobeerd bij elkaar te brengen’’, vertelt Mülders.
De interim werd uiteindelijk bondscoach, hoewel dat nooit zijn wens was. Mülders hield aanvankelijk de boot af, maar ging toch overstag. ,,Omdat er niemand was die dit ging doen. De bond heeft mensen benaderd, niemand wilde. Iedereen was bang dat het mis zou gaan. Iedereen deed een stap terug. Moet ik me dan ook omdraaien en zeggen ‘veel plezier, jullie vinden wel een oplossing’? Nee dus. Ik heb 31 geweldige vrouwen gezien, geweldige stafleden en heel fijne mensen binnen de KNHB. Dat was zeker de meest uitdagende situatie die ik ook ben tegengekomen, maar dan draai je jezelf niet om. Ik weet dat het pijn gaat doen, ik weet dat het ten koste gaat van mijn familie. Maar ik doe het wel.’’
Toevoegen
Mülders schudt het hoofd op de vraag of het hem typeert naar voren te stappen als iedereen zich omdraait. ,,Nee, dat niet. Ik doe niet aan bungeejumping of dat soort dingen. Ik ben niet gek op risicovolle dingen. Maar ik kan het zien als mensen iets nodig hebben en ook of ik daarin op basis van feiten iets kan toevoegen. Dat heb ik destijds ook tegen Alyson Annan gezegd; op het moment dat ik meedoe is mijn commitment iedere keer honderd procent. En op het moment dat ik overtuigd ben van mensen, dan doe ik mee.’’ Hij stelt zichzelf daarbij altijd dezelfde vragen, vervolgt Mülders. ,,Zijn het de goede mensen met wie ik mag werken, is er een uitdaging waarin ik geïnteresseerd ben, en ten derde, kan ik dit met mijn familie in verbinding brengen. Op het moment dat ik iedere box kan afvinken, ga ik iets doen.’’
En zelfs nu, met een gouden medaille om zijn nek en feestende speelsters om zich heen, kan Mülders nog niet zeggen dat hij blij is de klus te hebben aangenomen. ,,Ik ben wel blij dat die meiden deze klus hebben aangenomen. Dat zij voor zichzelf hebben gekozen en dit met elkaar wilden oplossen, en niet op een egoïstische manier. Ze hebben gezegd: ‘oke, we hebben een probleem, er is een uitdaging, en we dat met elkaar fiksen’. Die 31 meiden en de stafleden hebben mij meegenomen op een reis en verdienen daarvoor veel waardering.’’
Privilege
Ook de betekenis van deze wereldtitel voor hemzelf moffelt Mülders aanvankelijk wat onder het tapijt. ,,Maar ik mag niet respectloos zijn’’, stelt hij dan. ,,Ik waardeer het erg en zie het als een privilege dat ik hier mag staan. Maar dat verandert niet mijn gedrag. Ik ben er hartstikke trots op, maar ik ben nog meer trots op het feit dat ik werd uitgenodigd hieraan mee te werken.’’
Toch was er ook bij de Duitser emotie zichtbaar in de momenten na het einde van de finale. Mülders veegde de tranen weg in zijn shirt. ,,Het heeft me geraakt op een positieve manier’’, zegt hij. ,,Het is bij mij binnengekomen om te zien dat de meiden zó blij zijn, dat ze zó trots zijn. Ik weet gelukkig niet alles wat er gespeeld heeft, maar ik weet wel veel. Dat is genoeg om blij te zijn voor de families, voor vrienden en vriendinnen, voor de meiden zelf en voor de medewerkers. Maar ook voor de oude staf en voor Alyson Annan, omdat die dit mede mogelijk hebben gemaakt. Deze manier van hockey is een ontwikkeling van de laatste zeven jaar.’’
Meer nog dan de tastbare prijs als een medaille of een beker, koestert Mülders de onzichtbare trofeeën. ,,Ik heb ontzettend veel cadeautjes gekregen van de meiden. Door hen heb ik dingen durven zien, dingen die zij hebben opgepakt. Dat is mijn cadeau. En vandaag hebben zij zichzelf een groot cadeau gegeven.’’
