Als het aan Jorrit Croon ligt, mag er een dikke streep door het seizoen 2019/2020 worden gezet. Na een seizoen vol tegenslagen kijkt de 22-jarige aanvaller liever vooruit naar komend seizoen, waarin hij met Bloemendaal en het Nederlands elftal hoopt mee te doen om de prijzen. Om zijn doelen te bewerkstelligen kan hij vertrouwen op de nieuwste stick van Princess, met wie hij al meerdere jaren een overeenkomst heeft. “Deze stick geeft mij een vertrouwd gevoel.”
Na zijn succesvolle debuut op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro (Croon was toen 17) ging hij op zoek naar een merk waar hij graag onderdeel van zou willen uitmaken. Zijn keuze viel uiteindelijk op Princess, mede omdat zijn voorbeeld Teun de Nooijer jarenlang met een Princess-stick speelde. “Dat vond ik sowieso al heel tof”, vertelt Croon. “Maar belangrijker nog vind ik de samenwerking met de mensen die ervoor werken. Ik heb inmiddels een goeie band met de mensen van Princess opgebouwd en ik speel nu met een stick die ik superfijn vind.”
Croon speelt het komende seizoen met een Princess Premium 7 Star: een stugge veldstick die voor 95% uit carbon bestaat en daarmee voor extra slagkracht en power zorgt. Volgens Croon, die zijn hele leven al met een midbow speelt (‘dat is geen hele kromme, maar ook geen hele rechte stick’) moet de stick niet te zwaar en niet te licht zijn. Daarnaast vindt hij het lekker als de stick een fijne krul heeft, waardoor hij de bal snel heen en weer kan halen. “En doordat het middelste gedeelte van de stick heel dun is, kan ik snel meedraaien”, geeft hij aan.
“Voor mij is dit de perfecte stick, al zou ik niet eens meer weten hoe het met een andere stick zou zijn. Het is gewoon het gevoel dat je erbij moet hebben. Als je een tijdje met dezelfde stick speelt, vind je die vanzelf fijner dan de ander.” Op zijn huidige stick staan zijn initialen (JC) inclusief het rugnummer dat hij bij het Nederlands elftal draagt (7). Als extraatje heeft hij er een Nederlands vlaggetje bijgekregen. Hoewel hij het design van de stick voor een groot deel aan de medewerkers van Princess overlaat, krijgt hij wel degelijk de kans om aan te geven wat hij fijn vindt. “In de loop der jaren zijn de sticks behoorlijk gefinetunet, het is echt een hele mooie stick geworden”, zegt Croon trots.
Per seizoen krijgt hij meestal vijf tot zes sticks tot zijn beschikking, maar hij geeft toe dat hij ze gedurende een jaar niet alle zes gebruikt. “Meestal drie à vier. De anderen bewaar ik op mijn kamer of geef ik weg aan een vriend of via een winactie”, stelt de creatieve aanvaller. Het valt hem op dat sommige spelers heel lang met één stick willen spelen, iets wat voor Croon niet aan de orde is. “Ik weet dat de sticks goed zijn en dat ze allemaal heel vertrouwd voelen. Of zo’n stick mij ook een betere speler maakt? Het is wel prettig dat je met een stick speelt waar je niet bij hoeft na te denken, dus dat is zeker een voordeel.”
Ongelukkig
Zijn kwaliteiten kon hij het afgelopen seizoen echter maar zelden laten zien op het veld. Dankzij twee langslepende blessures kwam de jonge aanvaller amper in actie en alsof dat nog niet genoeg was, zette het coronavirus – net op het moment dat Croon weer een paar wedstrijden achter de rug had – een streep door de rest van het seizoen. “Het voelt alsof het seizoen voor mij niet bestaan heeft; wat mij betreft kan er een hele grote streep doorheen”, stelt Croon gedecideerd. “Zeker hockeyend heeft het mij heel weinig opgeleverd.”
De ellende begon vorig jaar juli tijdens een wedstrijd met het Nederlands elftal. Halverwege de wedstrijd tegen België liep hij ongelukkig een schouderblessure op, waardoor hij een kleine vier maanden moest toekijken. Toen hij eindelijk weer fit werd verklaard, volgde er in november (zijn derde wedstrijd sinds de schouderblessure) een nieuwe tegenvaller. In de wedstrijd tegen Amsterdam kreeg hij te maken met een knieblessure en dat kostte hem bijna een half jaar. Begin maart maakte hij zijn rentree, maar een paar weken later verstoorde het coronavirus het laatste deel van het seizoen.
Gauw vergeten, zou je zeggen, maar dat gaat Croon iets te ver. “Nee, helemaal vergeten zal ik het niet doen, want ik heb er ook wel wat van geleerd. Ik ging er altijd vanuit dat m’n lichaam goed werkte en dat ik kon doen waar ik zin in had. Als je ergens last van hebt, zijn de normaalste dingen ineens niet meer mogelijk. Dat laat je wel anders over bepaalde dingen nadenken. Daarnaast heb ik geleerd om in mijn eentje te trainen en ben ik fysiek sterker geworden dan dat ik was”, aldus Croon, die hoopt dat hij de komende jaren pijnvrij kan hockeyen. “Nu ik het twee keer heb meegemaakt, vind ik het wel mooi geweest. Laat me nu de komende tien jaar lekker hockeyen.”
Nee, echt blij was hij niet toen hij hoorde dat de Olympische Spelen een jaar werden uitgesteld, al beseft hij wel dat hij hierdoor een ‘iets normalere voorbereiding’ kan treffen op het toernooi waar hij vier jaar geleden zijn debuut maakte. Als 17-jarig jochie genoot hij elke dag van de grootsheid die de Spelen uitstralen. “Achteraf besef je pas hoe bijzonder zo’n toernooi is. Dat we toen net naast het podium zijn geëindigd (Nederland werd vierde), triggert ons enorm om het in Tokio beter te doen. Ik kijk er nu alweer enorm naar uit om daar te staan, mocht ik tenminste geselecteerd worden”, besluit hij.