Suzan Veen-Van der Wielen wil spelen zoals in haar eigen glorietijd

Als tophockeyster beleefde Suzan Veen-Van der Wielen prachtige tijden met mooie successen. Als coach van HGC wil ze bij de dames die goede, oude tijden laten herleven in Wassenaar. ,,Ons doel is om uit te groeien tot een stabiele hoofdklasser met ambities naar boven.’’

Als veel scorende spits maakte Suzan van der Wielen in de jaren negentig furore bij HGC, dat met aanvallend en fris hockey drie landstitels veroverde; in 1993, 1996 en 1997. Als hoofdcoach van het eerste damesteam wil ze niets liever dan de goede, oude tijden laten herleven op De Roggewoning in Wassenaar. ,,Deze ploeg heeft ontzettend veel potentie’’, zegt Veen-Van der Wielen, die trouwde met voormalig tophockeyer Stephan Veen. 

Afgelopen december nam ze het roer over van coach Robbert-Jan de Vos die vanwege een gebrek aan chemie met de spelersgroep werd bedankt voor zijn diensten. Veen-Van der Wielen vroeg even bedenktijd toen ze de vraag kreeg voorgelegd of ze in de winterstop wilde instappen als hoofdcoach van de Wassenaarse damesploeg. ,,Ik was meteen enthousiast, maar ik moest er wel even over nadenken. Ik woon in Zeist en ik werkte fulltime bij een klinische research organisatie. Ik moest een goede modus vinden om het coachen te kunnen combineren met mijn andere baan. Gelukkig kreeg ik snel te horen dat ik minder uren mocht gaan werken en nu heb ik de ideale combinatie gevonden.’’

Zoon Lucas

De 51-jarige Veen-Van der Wielen noemt het een groot voordeel dat ze de Wassenaarse club én veel mensen al goed kende. Niet alleen vanwege haar eigen hockey-achtergrond, maar ook door zoon Lucas (19) die bezig is aan zijn tweede seizoen in het eerste herenteam van HGC. ,,Voorafgaand aan de wedstrijden van Lucas stond ik al heel vaak langs de lijn naar de dames te kijken. Ik zag ze echt mooie stappen maken, heel leuk om hun ontwikkeling te zien. Toen voelde ik ook echt weer het oude HGC-gevoel door mijn aderen stromen’’, zegt Veen-Van der Wielen met een grote glimlach.  

Bij haar entree in de winterstop trof de nieuwe hoofdcoach naar eigen zeggen ’een heel mooi team’ aan. ,,Een mix van jong en oud. We hebben super ervaren krachten in ons team en hele goede opkomende talenten. Ik zie veel groeimogelijkheden, maar we moeten ook niet vergeten dat de ploeg van ver komt.’’

Veen-Van der Wielen doelt op het feit dat HGC in 2019 promoveerde naar de hoofdklasse en in het eerste seizoen op degradatie afstevende toen de coronapandemie uitbrak. Het seizoen werd abrupt afgebroken zonder degradanten. De afgelopen twee jaar zette de ploeg stap voor stap de weg naar boven in. 

Eva de Goede

In 2021 stuntte HGC met de transfer van één van de beste hockeysters ter wereld: Eva de Goede. Afgelopen zomer maakte ook international Margot van Geffen de gang naar Wassenaar. De twee steunpilaren vormen samen met aanvoerder Loes Stijntjes, de Spaanse strafcornerspecialist Lola Riera, de Duitse Cécile Pieper en Dirkie Chamberlain uit Zuid-Afrika de motor van het team. ,,Ik vind het heel mooi om te zien hoe onze jongere speelsters zich aan de ervaren toppers optrekken en zich in snel tempo ontwikkelen’’, zegt de coach.

Veen-Van der Wielen benadrukt dat ze met haar team aan het bouwen is om op termijn uit te groeien tot een stabiele hoofdklasser. ,,Deze opbouwfase gaat gepaard met ups en downs. We kunnen briljant goed spelen, maar we zakken soms ook door de ondergrens. De stabiliteit is er nog niet; die krijg je alleen door heel veel wedstrijden te spelen en te winnen, dan krijg je vertrouwen. Het is heel leuk om daaraan te werken met de groep. Spelers beter maken vind ik het mooiste van het coachvak. Hopelijk kunnen we binnen enkele jaren uitgroeien tot een steady hoofdklasser mét ambities naar boven.’’

Over de ambities voor het huidige seizoen is de voormalige topspits uitgesproken. ,,We gaan volle bak voor de play-offs. De strijd om de vierde plek is razend spannend, alles ligt zó dicht bij elkaar. Als we zelf goed zijn, kunnen we het halen.’’

Strijdlust

In de eerste wedstrijden na de winterstop was Veen-Van der Wielen onder de indruk van de strijdlust van haar team. ,,De meiden kunnen heel veel energie geven en blijven echt vechten tot het einde. Mooi voorbeeld was de wedstrijd tegen Pinoké waarin we in de slotseconde langszij kwamen uit een strafcorner (1-1, red.). Het elftal bleef erin geloven. Die vechtersmentaliteit is zó belangrijk. Je kunt nog zo getalenteerd zijn maar als je geen vechtlust hebt, win je geen wedstrijd. Als coach hoop je dat je spelers voor elkaar door het vuur gaan. Ik ben er trots op dat dat gebeurt.’’

Diep in haar hart wil Veen-Van der Wielen het liefst ’mooi aanvallend, technisch verzorgd hockey spelen met veel snelheid’. ,,Zoals ik vroeger zelf ook altijd probeerde te spelen. Ik ben een opportunistisch type, denk altijd dat ik kan winnen. Maar door de jaren heen ben ik als coach ook wat ouder en wijzer geworden. Je verdediging moet goed staan en de balans in het elftal moet in orde zijn.’’

Olympisch brons

Wie met Veen-Van der Wielen over hockey praat, hoort een liefhebber pur sang. De vrouw die tweemaal olympisch brons won, beëindigde in 2000 haar topsportcarrière. Hierna vervulde ze bij Schaerweijde in Zeist vele trainers- en bestuursfuncties. Zo gaf ze zoon Lucas (2003) en dochter Josephine (2005) training, zette ze de jeugdopleiding op en was ze jarenlang bestuurslid tophockey jeugd. Bovendien is Veen-Van der Wielen drie seizoenen coach van Heren 1 van Schaerweijde geweest, van 2017 tot 2020.

Haar aanstelling als coach van HGC heeft één nadeel; ze staat minder vaak langs de lijn bij Heren 1 van Lucas Veen en bij Josephine Veen die in Dames 1 van Schaerweijde speelt. ,,Gelukkig speelt Lucas vaak na onze wedstrijd, toevallig zowel thuis als uit op hetzelfde complex. En Josephine verkast komend seizoen naar de VS. Ze heeft een scholarship voor vier jaar gekregen aan de Duke University in North Carolina. Stephan en ik bereiden ons dus voor op het lege-nest-syndroom’’, zegt Veen-Van der Wielen lachend. ,,Lucas studeert al in Amsterdam en straks is Josephine ook uitgevlogen.’’

Voorlopig heeft de HGC-coach haar handen vol aan haar werk in het klinisch onderzoek én aan de dames van de Wassenaarse club. De verwachting is dat club en coach binnenkort een meerjarige verbintenis aangaan.