Het zou een prima pubquiz vraag kunnen zijn: Wie is de Griekse God van de zuidoostenwind? Klassieke kenners roepen dan gelijk: Apeliotes! Die naam betekent echter meer. Hij staat ook voor een bruisende hockeyclub in Zuidoost-Gelderland, die al een tijdje in de lift zit.
Met zo’n 550 leden, 15 dames- en 7 herenteams, is de Nijmeegse Studenten Hockey Club Apeliotes gewoon heel goed bezig. De betrekkelijk jonge vereniging (opgericht in 1987) heeft weliswaar niet de status en het hockeyverleden van een studentenclub uit Delft of Groningen, maar timmert hard aan de weg. Vroeger bungelden de vaandelteams in de 3e klasse op een oud zandveld op het Universitaire Sport Centrum aan de Radboud Universiteit Campus. Dit hele sportcentrum is flink vernieuwd en de hockeyclub is meegegaan in de ontwikkeling. Dames 1 is nu een vaste waarde in de 1e klasse en regerend Silver Cup Winnaar (27/05/23, 3-1 winst op Maastricht). Heren 1 speelt ook in de 1e klasse. De club traint en speelt op twee semi-watervelden en maakt tevens gebruikt van de watervelden van NMHC Nijmegen (ligt op 400 meter afstand).
Het geheim van het succes
De logische vraag is: Wat is het geheim van het succes? Er is de nodige concurrentie van de zo dichtbij gelegen 3 ‘burger’ verenigingen (NMHC Nijmegen op 400 meter afstand, RKHV Union op drie km afstand, HCQZ op acht km afstand). Justin Subramaniam (Heren 1 speler/coach D2/oud bestuurslid) heeft wel een verklaring. ,,Er zijn gewoon heel veel jonge mensen die in dezelfde levensfase zitten en hetzelfde willen: veel sociale activiteiten, hockey op niveau en genieten van hun studententijd in een (vaak) vreemde stad.”
Met dat sociale aspect zit het wel snor met een Pitcher bier die maar 7 euro kost! Hoe is het hockey dan op niveau gekomen? Subramaniam, die in de jeugd voor Lochem en Ede uitkwam, gaat verder: ,,Als je in de jeugd tussen sub-topklasse en super A/B uitkwam, kan je vrij makkelijk aansluiting vinden bij onze selecties. Verder kan iedereen een team op het gewenste niveau vinden.” Er zijn ook uitdagingen, want de vereniging kent een wisselend zevenkoppig bestuur dat ieder jaar in de tweede week van september vervangen moet worden. Subramaniam: ,,Er is een sollicitatiecommissie die het proces in goede banen leidt en terwijl iedere bestuur (terecht) zijn eigen focus heeft, hebben we ook een meerjarenplan commissie en raad van commissarissen (vaak oud-bestuursleden) die zorgen voor continuïteit.”
Twee type coaches
Het goede voorwerk werpt zijn vruchten af, zo ook met het aantrekken van de ‘juiste’ trainer-coaches. Subramaniam: ,,De coaches die bij Apeliotes terecht komen, hoeven het niet te doen voor het geld en hebben altijd affiniteit met studenten. De ervarenere coaches doen het vaak naast hun vaste werk. Zij hebben veel liefde voor het spelletje en willen nog een beetje op niveau actief zijn. Maar er zijn ook ambitieuze coaches die meer ervaring op willen doen binnen het vak en willen leren. Hierbij moet je wel een goede band hebben met de groep waarbij coach en team elkaar helpen om beter te worden. Door deze twee type coaches en de hockeyende studenten die in hun jeugd ook op een leuk niveau gehockeyd hebben, krijgen we het voor elkaar om de laatste jaren met beide eerste teams in de eerste klasse te spelen.”
Een van die coaches is Naud-Jan Peters. Rasechte Nijmegenaar, maar al meer dan 15 jaar woonachtig in Zeist. Peters, voorheen coach van HCM D1 en nog steeds actief bij de jeugd van Schaerweide, heeft veel zin in weer een primeur, want zijn Dames 1 debuteert als eerste studenten hockeyteam in de Gold Cup. Peters: ,,Vorig jaar was natuurlijk supertof en een mooie bekroning voor vele speelsters die veel hadden gegeven en afscheid namen in stijl.” Wat is dan de status van het huidige team? Peters: ,,We hebben een 18-koppig selectie en dat is maar goed ook want momenteel zijn drie dames in het buitenland voor hun studie. De kracht van het huidige team is dat deze meiden er veel voor overhebben. Ze faciliteren in feite alles zelf: sponsoren, logistiek en alle andere randzaken. We hebben geen managers of een uitgebreide staf die klaar staat om van alles te doen.”
Eerste ronde Gold Cup
Op 6 oktober stond in de eerste ronde van de Gold Cup overgangsklasser HOD op het programma. De wedstrijd werd gespeeld op sportpark ‘de kluis’, de thuishaven van Union op een beschikbaar waterveld. Met de verwachtingen van de studenten vooraf is Peters niet zo bezig. ,,Belangrijkste voor ons is om onze zenuwen in bedwang te houden, zodat we op ons niveau kunnen komen. Willen we kans maken, dan moet alles kloppen, met name de scherpte voor de goal, dat liet te wensen over afgelopen zondag (3-4 verlies tegen HCAS).”
Tijdens de wedstrijd moet het ‘thuisteam’ even inkomen en wennen aan de felle press van HOD. Op het moment dat ‘Appie’ het hogere tempo lijkt bij te kunnen benen, moet het na vijf minuten toch een tegengoal incasseren. Pleun Boudewijns van HOD rond koel af met haar backhand en zet de Brabantse equipe op voorsprong. Tekenend voor hun frisse aanpak, hockeyen de studenten zichzelf terug in het 1e kwart, maar de twee behaalde strafcorners leiden niet tot een doelpunt. De rest van de eerste helft probeert HOD kansen af te dwingen met hoog tempo en veel positiewisselingen. Appie laat bij vlagen mooi samenspel zien, afgewisseld door wat individuele fouten in de opbouw (toch die gevreesde zenuwen?). Tijdens de rust is er ruimte voor overleg onder de ballenjongens/meisjes. Op zich niks raars aan, maar vanavond zijn die ‘gewoon’ het voltallige bestuur van Apeliotes!
Gedurende de tweede helft krijgt Appie meer grip op de wedstrijd en behalve een paar corners leidt het gevaar van HOD niet tot uitgespeelde kansen. De studenten in het geel lijken er ook meer in te geloven. Tekenend voor de veerkracht aan Nijmeegse zijde is laatste vrouw Renske Jekel (voorheen Schaerweide Jeugd). Met klassieke intercepties en een foutloze opbouw, steekt zij er bovenuit. De laatste 10 minuten zijn best spannend: een gele kaart voor HOD, een mooie kans voor Appie, weer een strafcorner voor HOD en dan nog twee corners achter elkaar voor Apeliotes (waarvan eentje als strafbal had kunnen eindigen). Het mocht niet baten. HOD wint met 0-1 en bekert verder. In de studentenkring spreekt men vol trots over het hechte collectief dat de hele wedstrijd alles gegeven heeft. Op en naast het veld zit de geest er goed in. Frisse wind, jonge vibe. En dat in de oudste stad van Nederland!
