Door: Douwe de Vries
De Euro Hockey League 2025 zit erop. In Den Bosch werd van 16 tot en met 21 april gestreden om de trofee die ook wel ‘de Champions League van het hockey’ wordt genoemd. Verschillende teams uit België, Nederland, Spanje, Duitsland en Engeland maakten hun opwachting aan de Oosterplas. De hoofduitkomsten: de Den Bosch vrouwen kroonden zich tot de verwachte kampioen en Gantoise (mannen én vrouwen) toonde zich een waardige speler op het Europese veld.
Door het toernooi weten veel teams nu waar ze staan richting de play-offs. SCHC vond zichzelf de dominantste ploeg, al kroonde Den Bosch zich tot kampioen. De manier waarop Xan de Waard ietwat verbolgen reageerde toen haar werd gevraagd naar de kwartfinalenederlaag tegen Den Bosch, verraadde veel over het gevoel dat achterblijft bij SCHC. ,,Er zijn twee goals afgekeurd waar ik het absoluut niet mee eens ben. Wij waren de hele wedstrijd de dominante ploeg. Den Bosch was alleen rete-effectief. Het had een hele andere wedstrijd geweest kunnen zijn, die wij hadden moeten winnen.’’
Richting de play-offs wilde Stichtse maar wat graag afrekenen met het ‘Den Bosch-trauma’. Het lukte niet. En volgens aanvoerster De Waard was dat zwaar onterecht. Maar goed, de runner-up van vorig jaar móet door richting de play-offs. ,,Wat voor die wedstrijden de voornaamste verbeterpunten zijn? Ik denk dat we nóg feller in de duels moeten zijn. Daarnaast creëren we genoeg corners en kansen, maar daar moeten we effectiever mee omgaan.’’
Den Bosch had, op sommige momenten, dan misschien ‘het geluk van de thuisclub’. Maar doelvrouw Josine Koning beschreef tijdens een interview de ‘over mijn lijk-mentaliteit’ bij haar ploeg. ,,Over mijn lijk dat we deze prijs in eigen huis niet winnen’’, zei ze letterlijk. Na zo’n beetje iedere redding van Koning werd op het grote televisiebord een GIF’je vertoond, waarin de 133-voudig international een beweging maakt van: ‘kom maar op’. Ofwel: zie mij maar eens te passeren. Welbeschouwd kon zo’n GIF’je tijdens een wedstrijd in een loop worden afgespeeld. De tweede doelvrouw van tijdens de Spelen verkeert in ouderwetse bloedvorm. Geen denken aan dat Den Bosch in eigen huis een troostwedstrijd zou spelen. ,,We staan hier met 120 procent, zo niet meer, motivatie te spelen. We wisten wel dat we van SCHC eens moesten winnen in EHL-verband, om verder te komen.’’ Dat geschiedde dus met 3-2 in de kwartfinale. Uiteindelijk kende Den Bosch een zeer moeilijke wedstrijd tegen Gantoise. Vlak voor tijd viel er een strafcorner in via Alix Gerniers. Vervolgens werden de shoot-outs met 3-0 gewonnen.
Reclame voor Belgisch dameshockey
Na afloop sprak een zelfvertrouwde Frédérique Matla: ,,Wij hebben goed getraind op het nemen van shoot-outs. De gedachten terug naar Parijs tegen China? Daar heb ik eerlijk gezegd geen seconde aan gedacht. We moesten vanuit onze taak spelen. De focus lag gewoon volledig op deze wedstrijd.’’ En dat Matla die wedstrijd überhaupt zou spelen… Dat lag totaal niet in de lijn der verwachtingen. Toch lukte het wonder boven wonder, en ook in de uiteindelijke finale tegen Braxgata was zij belangrijk met twee treffers.
Den Bosch coach Marieke Dijkstra gaf na de 5-1 finalewinst aan dat er genoeg verbeterpunten, puntjes op de ‘i’ zijn, voor een succesvolle play-offs. ,,Als je heel kritisch bent, zijn het er nog veel. De corner aanvallend en verdedigend kan beter. In balbezit moet het beter. We moeten ervoor zorgen dat we meer afdwingen.’’
Voor de vrouwen van Braxgata en Gantoise was het hoe dan ook een geslaagd toernooi. Braxgata won, tot veler verrassing, van Club de Campo, Club de Polo en Düsseldorfer. De finale was alleen maar een flinke bonus. Sanne Caarls, een Nederlandse met Amerikaanse roots, gaf na de overwinning tegen Club de Campo aan dat het Belgische hockey echt wel wat kan opsteken van de Nederlandse competitie. ,,Het Belgische hockey is nog veel te statistisch. We missen een stukje professionaliteit om de sport heen. In Nederland zijn ze daarin een stuk verder. Het zit hem in dingen als: je eigen kleedkamer hebben en lunch op de clubs. Dat mis je echt wel in de Belgische competitie’’, aldus Caarls.
Meer dan verdiende winnaar
Ook een andere oude bekende trok de vergelijking tussen Nederland en België. Niemand minder dan Alexander Hendrickx van Gantoise stelde dat België steeds verder komt qua professionalisering. Ook ziet hij veel gelouterde internationals naar de competitie komen. Dat maakt de hoogste clubcompetitie in Vlaanderen zo sterk, aldus de oud-Pinokéspeler. Uiteindelijk werd het Gantoise van Hendrickx de meer dan verdiende winnaar bij het mannentoernooi. Aanvoerder Antoine Kina na de finale: ,,Ik had er zeer weinig geloof in dat we vandaag gingen winnen. Dat kwam tot uiting in het eerste kwart. Bloemendaal schatte ik honderd procent hoger in, op basis van wat ik had gezien. Het is een team vol supersterren. Maar wij hebben het gewoon goed uitgevoerd. En daarmee zijn we kampioen.’’ Belgische sportbescheidenheid.
Voor enkele Nederlandse teams waren de druiven behoorlijk zuur. Neem Rotterdam. Hoogstwaarschijnlijk zal de runner-up van vorig jaar geen play-offs spelen. De EHL kon het seizoen van aanvoerder Thijs van Dam en zijn equipe ‘half redden’. ,,Wij hebben een team dat gewoon in de play-offs thuishoort, structureel in de top moet meedraaien. Dat is er niet uitgekomen. Ik zal tijdens die evaluatie ook heel kritisch naar mezelf gaan kijken. Ik speelde niet het seizoen dat ik wilde spelen.’’
Coach Erik van Driel keek eveneens zelfkritisch in de spiegel: ,,In de tweede seizoenshelft is het echt ‘mijn’ groep geworden. We moeten goed kijken wat er anders moet, dat we volgend jaar geen grote wedstrijden meer laten liggen. Het is zeer teleurstellend dat we geen play-offs gaan spelen. De evaluatie zal een realistische zijn.’’
Voor de andere Nederlandse herenteams, Kampong en Bloemendaal, draaide het toernooi ook enigszins uit op een sof. Laatstgenoemde ploeg verloor de finale van Gantoise (5-2). Eerder in het toernooi sprak coach Michel van den Heuvel over het proces bij ‘zijn favoriete club’: ,,Het is de club waar ik het liefste werk. De cultuur is er nog steeds hetzelfde. Ieder project waar ik in Bloemendaal aan begonnen ben, is er een van de lange termijn. Wat betreft dit jaar… We zijn ermee bezig. Uiteindelijk zijn we nog lang niet waar we willen zijn dit jaar. Dat kan je ook niet verwachten in jaar één. Toch zie ik veel progressie bij de hockeytalenten. We doen hard ons best. We staan in de halve finale van de EHL en doen mee om het kampioenschap… Dat is niet niks.’’ Hij voegt toe: ,,Ik vind dat we iets te weinig kwaliteit en ritme in de opbouw hebben. Het is soms te angstig en te voorspelbaar. Het moet dynamischer. Daarbij moet ik wel aantekenen dat Teun Beins waarschijnlijk terugkeert tijdens de play-offs.’’
Voor Tim Oudenaller van Kampong was er weer een bewogen privégebeurtenis. Zijn ploeg verloor in de halve finale van Bloemendaal (3-0) en in de troostfinale tegen Rotterdam (2-0). Hij bezigde dat de ploeg elkaar nu ‘vast moet houden’. ,,Hier moet je van leren. Bepaalde momenten hebben we niet goed gespeeld. Maar we hebben hele mooie wedstrijden nog te spelen. Het toetje is de competitie’’, aldus een aangeslagen Oudenaller.
Conclusies na EHL 2025
Veel is toch wel duidelijk geworden tijdens deze Euro Hockey League. De Den Bosch vrouwen zetten hun nationale suprematie voort en kroonden zich tot de verwachte winnaar. Gantoise is nu een ploeg waar je altijd rekening mee moet houden. Zowel bij de mannen als de vrouwen. In ieder geval liet dit toernooi zien dat het Belgische clubhockey steeds verder stijgt qua kwaliteit. De Nederlandse teams weten wat de verbeterpunten zijn richting de strijd om het landskampioenschap. En die punten, dat zijn er nog best veel.
