MHC wint het finalewedstrijd en bezorgt daarmee de club de dummer
Bijna drie uur na de dames veroverden ook de heren van Mannheimer HC de “Deutscher Meister”.
Na een 5-5 (2-2) gelijkspel en een daaropvolgende 2-0 overwinning in de shoot-out tegen hun rivaal TSV Mannheim, behaalden de heren van MHC hun derde titel in het 62e Duitse zaalfinale, na eerdere overwinningen in 2010 en 2022.
Het beloofde een spannende strijd te worden, zoals al bleek uit de twee eerdere Bundesliga-duels tussen de twee teams van de Zuid-Bundesliga. TSV had het eerste duel met 7-6 gewonnen, terwijl het tweede duel eindigde in een 5-5 gelijkspel.
Ondanks dat TSV in de finale de eerste gevaarlijke aanval had met een schot tegen de paal van Proskes (4e minuut), scoorde MHC na zeven minuten het eerste doelpunt. Marius Leser benutte een afgeslagen schot en passeerde de ongelukkige doelman Lukas Stumpf door de benen, 1-0. Drie minuten later kwam de gelijkmaker: de eerste strafcorner voor TSV werkte volgens plan, en Paul-Philipp Kaufmann scoorde hoog in het net – 1-1.
Kort voor het einde van het eerste kwart pakte MHC de voorsprong terug. Mario Schachner hoefde alleen nog maar binnen te tikken na een slimme pass van Seagon – 2-1.
In het tweede kwart neutraliseerden beide verdedigingen alle aanvalspogingen van de tegenstander. Meer dan tien minuten lang gebeurde er aan beide kanten niets gevaarlijks voor het doel. Toen sloeg Philip Schlageter bijna vanaf de achterlijn toe. De sluwe TSV-veteraan verschalkte de MHC-keeper Florian Simon vanuit een onmogelijke hoek en bracht de stand op 2-2. Daarmee gingen ze de rust in.
TSV kreeg twee minuten na de hervatting de kans om voor het eerst zelf op voorsprong te komen. Een strafcorner variant via Pfaff werd door MHC op de doellijn gekeerd.
Nog erger voor TSV: bij de rebound kreeg Schlageter, na het blokkeren van een MHC-verdediger, een groene kaart. MHC benutte de man-meer-situatie, Marius Leser bracht de score op 3-2. Zes minuten later ging ook de eerste strafcorner van MHC, na een succesvolle variant via Nico Reichert, in het doel van TSV – 4-2.
Het leek erop dat er al een kleine beslissing was genomen, aangezien de MHC-verdediging zich opmerkelijk goed had aangepast aan de tegenstander en de TSV ondanks meer balbezit herhaaldelijk van gevaarlijke doelpogingen afhield.
TSV verdient lof voor hoe ze in het laatste kwart toch in staat waren om in de overwinning te geloven en steeds weer aan te vallen. Nu met meer succes. Alleen al in de laatste 13 minuten haalde het team van coach Hector Martinez zes strafcorners binnen. En de helft daarvan werd benut. Eerst bracht Lukas Pfaff vanaf de rechterkant de stand op 3-4, en later joeg Nicolas Proske nog twee spectaculaire ballen onder de lat.
Dat betekende de 5-5 gelijkmaker, want tussendoor had ook MHC gescoord uit een strafcorner. Moritz Himmler trof doel voor een tijdelijke voorsprong van 5-3. Daarmee had MHC aan het einde een honderd procent conversie met twee uit twee strafcorners. Maar ook de oogst van TSV met vier uit acht mocht gezien worden voor zo’n belangrijke wedstrijd.
Omdat Lukas Stumpf nog net zijn hand tegen een gevaarlijke knal van Reichert kreeg (58e minuut), bleef het gelijkspel 5-5 bij het eindsignaal en ging de beslissing over naar de shoot-out. Proske begon en faalde met de standaardvariant tegen Andreas Rafi, die zoals de dag ervoor zoals gepland naar de shoot-out kwam in plaats van Simon in het MHC-doel. MHC-captain Fischer scoorde vervolgens koelbloedig voor 1-0. Dario Benke, de tweede TSV-schutter die de vorige dag nog tweemaal succesvol was geweest in penalty’s tegen Alster, slaagde er niet in als tweede schutter van TSV. Edgar Leser kreeg daarom al als tweede uitvoerder van MHC een matchbal, die hij met veel geluk in de rebound en net op tijd voor het verstrijken van de zes seconden in het TSV-doel kon krijgen – 2-0. Einde verhaal.
De mannen van Manheimer HC konden aansluiten bij het dubbele feest samen met hun dames, terwijl de ongelukkige TSV-heren blijven wachten op hun eerste Duitse kampioenschap. Nicolas Proske kreeg de onderscheiding als MVP begrijpelijk kon hij hier niet volledig van genieten.
