Door: Douwe de Vries
Eindelijk was ze weer terug in ‘haar’ Den Haag, bij ‘haar’ HDM. Hoewel… Na de overstap naar SCHC deze zomer bleef Jip Dicke gewoon in de duinstad wonen. In de buurt van ‘haar’ HDM dus. Waar ze besloot dat het na tien jaar welletjes was. Ze kwam uit haar comfortzone. Het werd een Dicke-pact in Bilthoven. Samen met voorwaartse collega en bovenal zuster Pien wil zij de landstitel eindelijk naar de Kees Boekelaan halen. Dan moet je ook woensdagavondinhaalpotjes zien te winnen tegen HDM. Het lukte door een benutte strafcorner van de beste hockeyster ter wereld Yibbi Jansen. Na afloop spraken wij met Jip over haar topclubovergang. En meer.
‘Geen moment spijt’
Na de zeer moeizame 0-1 overwinning heeft oud-HDM’er Jip Dicke heel wat verplichtingen. Ze moet eerst naar Viaplay, deelt handtekeningen uit aan de Haagse jeugd en krijgt tot slot een fraai cadeau van haar oude teamgenoten. Bij de overhandiging wordt duidelijk dat er nooit echt een officieel afscheid is geweest voor Jip. Met bijbehorend afscheidscadeau. Nu krijgt Dicke een omlijst Haags shirt overhandigt, met bijbehorende lovende woorden. Tegenover hockey.nl gaf de Jong Oranje-wereldkampioene deze zomer aan dat ze ‘nog jaren bij HDM had kunnen spelen’.
“De laatste drie jaar ben ik steeds meer gaan twijfelen of ik niet die stap omhoog moest maken”, begint Dicke. “Afgelopen zomer ben ik eigenlijk last minute naar SCHC gegaan. Zit er niet meer in? Kan ik niet beter? Dat waren mijn gedachten. Voor mij als persoon is het een hele goede ontwikkeling geweest ook. Geen moment spijt heb ik nog gehad, ik heb het heel erg naar mijn zin.”
Geen gevoelens van spijt. Maar het was wel een gevoelsmatig SCHC-gewenningsproces voor Dicke. “Het tempo ligt een stuk hoger. In wedstrijden en trainingen gaat het wat harder. De ballen krijg je hier echt op een presenteerblaadje. Daarnaast zijn er in een wedstrijd veel meer kansen om te scoren. Ik word gewoon beter bediend.” Waar ze bij HDM ‘af en toe nog een beetje kon hangen’, moet ze nu bij SCHC veel sneller diepte maken. Het feit dat alles veel sneller gaat is voor Dicke ‘nog wat aanpoten’ bij momenten.
Zusterrelatie gescheiden bij het hockey
Uiteraard kan ze veel leren van zus Pien, die al wat langer met het toptophockeybijltje hakt bij SCHC. Ze leert van Pien. Maar desondanks blijven er ook genoeg verschillen tussen de twee op hockeyend vlak. “Pien is een wat hardere werker. Die zal echt alle vuile meters lopen. Ik ben een iets slimmere vrij loper, kom op de plekken waar ik op het juiste moment moet zijn. Pien heeft daarnaast meer power in haar rush.”
En dan nog een hockeyverschil (voor nu) tussen Jip en Pien: nummer 21 werd wel opgeroepen voor Oranje, nummer 20 niet. “Verwachten doe je niet, ook niet met een nieuwe bondscoach”, begint Jip. “Heel jammer vond ik het natuurlijk. Maar er is nog geen man overboord denk ik. Het is nu aan mij om ervoor te zorgen dat hij (de nieuwe bondscoach Raoul Ehren, red.) niet om me heen kan.”
Pedagogisch educatief professional, voeding en psychologie
In de topsport gebeurt het natuurlijk wel vaker, dat directe familieleden met elkaar komen te spelen. Of er wat Jip en Pien betreft misschien ook nadelen zijn? “Tot nu toe niet eerlijk gezegd”, lacht Jip. “Ik heb ook altijd tegen Pien gezegd voordat ik bij SCHC kwam: zie me daar als een teamgenoot. Daarbuiten zijn we zussen. We scheiden bij het hockey onze zusterrelatie. Op de trainingen spreek ik haar ook het minst van allemaal.”
Bij de topsportfamilie Dicke ligt het natuurlijk voor de hand, dat er ook na de tophockeyloopbaan gekeken wordt naar iets gerelateerd in de wereld van de sport. Jip studeert Pedagogisch educatief professional. “Het valt goed te combineren. Woensdag heb ik wel een hele schooldag, maar dan trainen we niet. Verder loop ik nu stage waarmee ik in juni klaar ben.”
Vervolgens ziet Jip zichzelf een HBO-NTI opleiding doen in de voeding en psychologie. “Daarmee wil ik mijn pedagosische vaardigheden ook uitbreiden. Zodat ik alle kanten op kan, het breed houd. Vandaar die keuze. Ik zou bijvoorbeeld iets in de diëtiek kunnen gaan doen.”
‘Dat krijg ik er niet uit’
De onverschrokken Dicke blijft zichzelf testen met nieuwe uitdagingen. Natuurlijk getuige haar overstap naar topclub SCHC. Maar ook getuige het ‘gewoon’ door blijven spelen bij een zware blessure. Aan haar hoofd heeft zij inmiddels meerdere hechtingen gehad na een balbotsing. Bijvoorbeeld vorig jaar na de wedstrijd tegen Oranje Rood. Een beetje schrikken doet Jip wel.
“De eerste twee weken na zo’n blessure ben ik altijd nog wel een beetje bang, hoor. Mijn manier van spelen is ook om er kort op te zitten. Dat is ook de reden waarom ik zo vaak iets heb. Dat krijg ik er niet uit.”
