De dames op de laatste plaats. De heren met twee uitglijders tegen Rotterdam en Kampong. Coaches Jeroen Visser en Rick Mathijssen hebben betere tijden gekend. Op Het Kopje was het vandaag de vraag of de vlaggenschepen zich naar opstekers konden hockeyen. Dat gebeurde: Visser pakte met de dames een knap punt tegen subtopper Kampong (1-1), Mathijssen zag dat een discutabele strafbal hem drie punten opleverde tegen Den Bosch (2-1).
Door Douwe de Vries
Karakter
Hinken op twee gedachten. Het passeerde zeker de revue bij Jeroen Visser in de slotfase van Bloemendaal-Kampong. De laagvlieger bij de dames had een knap punt in handen, maar rook meer. „Je wil altijd winnen, laten we dat voorop stellen”, zegt Visser na afloop. „Maar als je op basis van de eerste helft kijkt, mogen we blij zijn dat we maar met 1-0 achterstaan. Wij deden het niet goed.” Visser noemt: veel balverlies, verkeerde keuzes, loom aan de bal en een laag tempo. In de kleedkamer is er in de rust, op niet mis te verstane wijze, het nodige gezegd. En dat was dus ook geboden gezien de slappe eerste helft van Bloemendaal. Bente van der Veldt kon volledig vrijstaand de 0-1 binnen pushen voor de Utrechters. De thuisploeg deelde speldenprikjes uit, maar kwam niet verder dan dat.
„De tweede helft hebben die meiden gevochten”, zegt Visser. „De eerste helft heb ik dat niet gezien. Ik ben er heel boos over geworden in de rust dat er geen karakter was.” Want Bloemendaal zal het toch op het mentale aspect moeten afdwingen. Niet per se met oogstrelend hockey. Rosalie Rosman (dit seizoen overgekomen van buurman HBS) maakte in de 42e minuut de verdiende gelijkmaker. En met die treffer is de befaamde rode lantaarn overgedragen aan Tilburg. Visser maakt de balans op na de eerste serie van vijf wedstrijden. „We komen van nul. We moeten een team bouwen met jonge meiden in een nieuw systeem. Je speelt eerst tegen Stichtse en Hurley: twee play-offploegen van vorig jaar. Oranje Rood verlies je zwaar onterecht. Nu hebben we tegen HDM en Kampong twee goede wedstrijden gespeeld. Ik ben niet ontevreden.” Een ware degradatiekraker staat deze vrijdag op het programma: Rotterdam-uit. „Dat is een hele belangrijke. Voor ons en voor hun. Dat wordt een mooie pot.”
Lees ook
Jeroen Visser | Bloemendaal | Interview – Eyecons
C-woord
Bij collega Rick Mathijssen heersen vaak zorgen van andere aard. Daar is een nederlaag al soms potentie voor een crisis. Hoewel Mathijssen zelf niks wil weten van ‘het c-woord’. Op zijn telefoon zag hij tot ongenoegen de titel ‘Bloemendaal drukt crisis kop in’ voorbijkomen op hockey.nl. „Er is helemaal geen crisis”, zegt Mathijssen daarover. „Als we verloren hadden was er ook geen crisis. En ook niet als we donderdag zouden verliezen. Het is gewoon bouwen aan een elftal: er staan acht man op een andere plek.” En de onwennigheid die dat soms met zich meebrengt was ook vandaag weer te zien. Den Bosch zette het topteam van Mathijssen goed vast, en wist in een hoog tempo kansen (lees: veel strafcorners) te creëren. Maurits Visser hield zijn ploeg een aantal keer op de been. Hij moest echter het antwoord schuldig blijven op een inzet van Max Kreft. Van dichtbij maakte hij de openingstreffer na een mislukt schot van Koen Bijen. „Ik vond ons helemaal niet zo slecht starten, als ik eerlijk ben”, analyseert Mathijssen de eerste helft. „Den Bosch heeft een gestructureerde ploeg met heel veel discipline. Ze verdedigen compact. Het is dan schaken tot je een gaatje vindt. Als zij hem afpakken gooien ze hem d’r overheen. Dat is een lastige game plan.”
‘Soms is Plan B dat je Plan A beter moet uitvoeren’
De laatste twee kwarten werd het Noord-Hollandse game plan gewijzigd. „Soms is plan B dat je plan A beter moet uitvoeren”, zegt Mathijssen. In het derde kwart viel de terechte 1-1 via Zach Wallace: met een weer onnavolgbare beweging passeerde de Brit Den Bosch-keeper Stadler. De tentoongespreide intensiteit van Den Bosch leek de ploeg van Nanco Jansonius de kop te kosten. In Q4 werd het naar achteren gedrukt door Bloemendaal, en gokte het op een gelijkspel. „Toen hebben we het wel echt tactisch anders neergezet”, vertelt Mathijssen. „Ik denk dat dat goed werkte, waardoor we het echt meer naar ons toe hebben getrokken.” Uit een strafcorner belandde de bal op het lijf van Fabian Unterkicher. Scheidsrechter Otten kende een discutabele strafbal toe. De arbitrage drukte sowieso een stempel op de wedstrijd. Zo waren er groene kaarten voor Thierry Brinkman, Teun Beins en Max Kreft. „Het is niet aan mij om de arbitrage te beoordelen”, aldus de Bloemendaal-coach na afloop. „Wij waren het niet helemaal eens met de kaarten die ze gaven. De strafbal was ook niet terecht. Achteraf moet je zeggen dat ze wat ongelukkig waren daar. Ik sta hier precies met nul gevoel om iets over de scheidsrechters te zeggen.” De dwaling van de Bloemendaalse strafbal wordt dus wel door Mathijssen erkent. Het buitenkansje werd benut door Marc Miralles: 2-1. Met het gelijkspel van de dames en de winst van de heren, keerde er weer wat optimisme terug op Het Kopje. Alhoewel bij Visser en Mathijssen ook in mindere tijden het glas altijd half vol is.