Oranje-Rood-man Ton van der Velden is een vrijwilliger die elke club zich zou wensen. Hij stelde een klusteam samen en richt zich met een grootschalig duurzaamheidsproject op het besparen van kosten.
Het is donderdagochtend 9.15 uur als de eerste mannen van het klusteam het clubhuis van Oranje-Rood komen binnenlopen. Voordat ze hun handen uit de mouwen gaan steken is het eerst tijd voor koffie terwijl Ton van der Velden, de grote roerganger van de klusclub, de plannen voor vandaag bespreekt. De stemming zit er goed in bij de zes gepensioneerde mannen die elkaar al jarenlang kennen van de Eindhovense vereniging.
Ton van der Velden begon het klusteam een jaar geleden met een paar hockeyvrienden. Inmiddels is het uitgegroeid tot zes mannen die eens in de twee, drie weken alles op en rond het sportpark en het clubhuis van Oranje-Rood aanpakken. Van het repareren van goals en reclameborden, tot het aanbrengen van nieuwe stopcontacten en het rechtleggen van loszittende tegels.
Oranje-Rood beschikt al langer over een klusteam dat op maandagavond in touw is, maar vanwege de trainingsactiviteiten kan er niet overal veilig gewerkt worden. Dus was er behoefte aan versterking. Op voorspraak van clubmanager Babette van der Velden, zijn dochter, kwam Ton een keer praten om wat opknapwerk te doen. ,,Babette en exploitatiemanager Dolf Koch hadden een lijstje met 10 punten voor de velden 1 tot en met 4. Vervolgens ben ik een rondje gaan lopen langs deze velden en had ik 40 grote en kleinere klussen verzameld. Na een rondje clubhuis had ik er nog 25 aan toegevoegd. Met de velden 5 tot en met 8 erbij kwam ik al snel op 120 à 130 punten die aandacht verdienden.’’
Lekker buiten
Van der Velden benaderde een paar oude hockeymaten met wie hij bij de senioren en veteranen had gespeeld – en die over gouden handen beschikken – en de klusclub was geboren. ,,Gaandeweg meldden zich steeds meer mannen aan. We zijn lekker de hele dag buiten, het is gezellig zo onder elkaar, ’s middags kunnen we aanschuiven voor een lunch en aan het eind van de dag, als de pijp leeg is, drinken we een biertje.’’
Als de instructies op deze donderdagochtend duidelijk zijn, lopen de mannen naar de klusruimte beneden naast de kleedkamers. Fred Huigen en Ton Molkenboer gooien een winkelwagen van de Lidl vol met tangen, sleutels, handschoenen, een slijpschijf en een anti-roest spuitbus. Zij gaan zich buigen over een hekwerk op veld 6 waarbij het deurtje blijft hangen op een omhoog gekomen tegel. In een minuut of 20 hebben ze het euvel verholpen. ,,Oh oh, wat mooi. Het ziet er weer fantastisch uit’’, zegt Huigen terwijl hij het deurtje open en dicht doet. ,,Hebben jullie het ook al gelakt?’’, vraagt Van der Velden die de boel even komt inspecteren. ,,Jazeker, ook al gedaan.’’ En op naar de volgende klus.
Ondertussen zijn Ed Latour en Dirk de Rooij bezig met de renovatie van de videotoren op veld 3. En Harrie Simkens buigt zich over de elektrakasten van veld 1 die hij voorziet van sloten. Een jaar na de start van de klusclub behelst de lijst van actiepunten 423 klussen waarvan er inmiddels 298 zijn afgevinkt. ,,Elke week komen er punten bij, maar na een klusdag kunnen we er ook weer een stuk of 15 wegstrepen’’, vertelt Van der Velden die opmerkt dat zijn club nog zeker meer mankracht kan gebruiken.
Hockeyfamilie
De 65-jarige Ton van der Velden komt uit een echte hockeyfamilie die van oudsher Oranje Zwart een warm hart toedroeg. Zijn ouders speelden er, hijzelf en ook zijn vier kinderen voordat OZ in 2016 fuseerde met buurman EMHC. Twee van zijn dochters, Daphne en Babette van der Velden, speelden jarenlang in Dames 1 van Oranje Zwart en Oranje-Rood.
Van der Velden is een vrijwilliger die iedere vereniging zich zou wensen. De gepensioneerde technische projectmanager is niet alleen anderhalve dag per week bezig als roerganger van het klusteam, ook is hij gevraagd om zich actief in te zetten voor een duurzaamheidsproject van Oranje-Rood. De club heeft zich als doel gesteld de meest duurzame hockeyvereniging van Nederland te worden. Het project is opgesplitst in drie aandachtsgebieden: energie en water, waste en mobiliteit. Van der Velden richt zich op energie en water. ‘Mijn passie’, zoals hij zelf zegt.
Voor Van der Velden was het logisch om te beginnen met het opvragen van alle facturen voor gas, water en licht. ,,Meten is weten. Gissen is missen’’, gooit de vrijwilliger er niet voor het eerst zijn stokpaardjes uit. Veldverlichting vormt veruit de grootste kostenpost. De kosten voor het besproeien van de watervelden zijn daarentegen relatief laag. ,,Dat doen we met ontijzerd grondwater dat we oppompen en dat kost vrijwel alleen elektraverbruik’’, licht Van der Velden toe.
Ledverlichting
Hij becijferde dat het vervangen van de gasontladingslampen van de veldverlichting door ledverlichting op jaarbasis 37 procent aan kilowattuur bespaart. Bij Oranje-Rood beschikt alleen het hoofdveld over ledverlichting, de overige zeven velden niet. ,,Als we op al onze velden ledverlichting aanbrengen, levert dat ongelooflijke besparingen op. Maar hier tegenover staat wel een investering van enkele tonnen. En wie gaat dat betalen?’’ Hetzelfde geldt voor het aanbrengen van extra zonnepanelen, zoals Van der Velden graag zou willen zien.
Ook op kleinschaliger gebied zijn er vele besparingen mogelijk, achterhaalde hij. ,,Neem bijvoorbeeld onze koffieautomaten. Die stonden dag en nacht aan, terwijl bijvoorbeeld hierboven bij de businessclub doordeweeks niemand komt. Dat scheelt zo enkele duizenden euro’s per jaar’’, concludeert Van der Velden die wekelijks een dag bezig is met het duurzaamheidsproject.
Het is een project van een lange adem waarbij ook de samenwerking wordt gezocht met partners van de hockeyclub uit het bedrijfsleven en met de gemeente Eindhoven. ,,Het gaat niet alleen om de kosten’’, besluit Van der Velden. ,,Het gaat ook over de toekomst: hoe wil je een hockeyvereniging duurzaam en operationeel blijven runnen?’’
door Natasja Weber