Door: Douwe de Vries
Foto’s: Hans Bakker

Het was niet zijn eigen, zelfstandige besluit. Hoewel het persbericht dat naar buiten kwam dat wel enigszins deed vermoeden. Het is Amsterdam zelf dat heeft besloten verder te gaan met Engels international Oliver Payne. En dat knaagt aan Joren Romijn. Vier jaar lang was hij de gerespecteerde nummer één onder de lat, en nog altijd doet hij dat met veel plezier. Wat hem betreft was het keepersavontuur in de hoofdstad ‘nog gewoon’ doorgegaan. “Maar ik heb die teleurstelling nu uitgeschakeld.” Romijn spreekt over de ups-and-downs bij AH&BC, de toekomst van zijn loopbaan en carrière in de Performance training.

Proces
Waar leg je de nadruk op? Op de vijf gescoorde goals tegen HDM? Of toch op het feit dat je er nog drie om de oren krijgt? Deels het laatste, antwoordt Joren Romijn. “Het werd in de nabespreking in het kringetje gezegd. Het mag je gewoon niet gebeuren dat je bij 5-1 er twee om je oren krijgt in het laatste kwart. Dat dat wel gebeurt ligt aan scherpte.”

Het zijn teksten waarvan je vorig jaar dacht dat die er misschien nooit meer zouden komen bij het herenvlaggenschip. De Amsterdamse heren verkeerden zowaar in degradatienood en werden een beetje ‘het lachertje’ van de Hoofdklasse. Ook voor Romijn waren dat ‘absolute downs’ tijdens zijn verblijf in de hoofdstad.

“Het werd in de nabespreking in het kringetje gezegd. Het mag je gewoon niet gebeuren dat je bij 5-1 er twee om je oren krijgt in het laatste kwart. Dat dat wel gebeurt ligt aan scherpte”

En dat de Amsterdamse heren nu opeens koploper zijn… Nee, ook Romijn had niet per se verwacht dat het zó snel weer zó goed zou gaan. “We hebben natuurlijk flink wat kwaliteit erbij gekregen deze zomer. Met die kwaliteitsinjectie wisten we ook wel dat we omhoog konden kijken. We beseften ons ook wel dat het een proces zou zijn. Bewust hebben we niet al te grote doelen aan het begin van het seizoen gesteld. We hebben gezegd: per wedstrijd willen we laten zien dat wij liever willen dan de tegenstander.”

Klap
Het resulteert bij Amsterdam in powerhockey, fraaie goals en een buitengewoon puntenaantal van 41 na zeventien wedstrijden. Romijn is daar best trots op. En de stijgende hockeylijn van Amsterdam, dat is hetgeen hem ook helpt om de focus te verleggen.

Hem werd duidelijk gemaakt dat het team van Rick Mathijssen op zoek ging naar een nieuwe doelverdediger. “In december heb ik dit al gehoord. Dat was toen best wel een klap, dat kan ik eerlijk zeggen. Er zijn wat contacten met Hoofdklasseclubs. De knop wil ik omzetten. Het vizier moet vol op de tweede seizoenshelft. Wat daarna? Ik ben er nog niet helemaal over uit. Maar nu wil ik de focus op het hockey houden om niet te veel met randzaken bezig te zijn. Dat gaat gelukkig heel goed. Voorop staat ook dat ik 28 ben en weet dat ik nog een stuk beter kan worden. Ik wil op topniveau door.”

“Maar nu wil ik de focus op het hockey houden om niet te veel met randzaken bezig te zijn. Dat gaat gelukkig heel goed. Voorop staat ook dat ik 28 ben en weet dat ik nog een stuk beter kan worden. Ik wil op topniveau door”

Sport, sport en nog eens sport. Romijn wil niet anders weten. Naast het topsportschap bij Amsterdam is hij maatschappelijk aan de weg aan het timmeren als performance en personal trainer bij Fysiomed. “Eerst heb ik aan de HvA de ALO gedaan. Daarnaast heb ik de minor in revalidatietherapie gevolgd. Uiteindelijk ben ik bij het sportmedisch centrum terechtgekomen na een hele goede eindstage daar. Het begeleiden van topsporters is ook mijn ambitie na het hockey. Ik heb daar ook andere cursussen voor gehaald. Aanvullend heb ik verschillende cursussen gevolgd en wil ik in de toekomst nog meer licenties halen en bijleren.”

De grootste ‘up’
En ook daar mag de focus wat meer op, wat betreft Romijn. Want hij wil zo min mogelijk bezig zijn met de klap die hij kreeg afgelopen december. “De aandacht volledig op het keepen. De grootste ‘up’ bij mijn tijd als Amsterdam-keeper zou nog kunnen komen. We staan er goed voor en gaan hele mooie weken tegemoet, waar alles mogelijk is.”

Met een lichte twinkeling in zijn ogen zegt Romijn dit. Het kan niet anders dat hij, ondanks de klap, nog volop geniet om met het Amsterdamse logo en keeperstenue onder de lat te staan.