Door: Douwe de Vries
Foto’s: Hans Bakker
Van kitesurfen in Brazilië naar hockeyen in India. Van hockeyen in India naar een vakantie op de Malediven. En van een vakantie op de Malediven naar een oefenwedstrijd tegen Huizen in een leeg Wagener Stadion. Inderdaad, het (hockey)leven van Maria Verschoor is er één van het contrast en van de variatie. Maar de 214-voudig international had ook gewoon zin om ‘weer lekker naar huis’ te gaan. Nu ze ‘weer lekker thuis’ is spreekt ze over haar break, Oranje en de tweede helft veldcompetitie van Amsterdam.
Noem het ‘revolutionair’. Of dapper, of eigenzinnig. In ieder geval: toen Verschoor haar breakbesluit in oktober wereldkundig maakte, waren er commentaren van verschillende aard. De captain van Amsterdam had de stopknop nodig om te werken aan de mentale mindset en het fysieke gestel. En hoe anderen daar dan over mogen denken… Nee, je krijgt ook na de oefenwedstrijd tegen Huizen (2-2) niet het idee dat de aanvallende middenveldster dáár echt mee zit.
“ik heb dit besluit zo afgesproken met de club en alles netjes gecommuniceerd. En mensen met een andere mening, die mogen er inderdaad zijn. Ik heb er zelf geen last van gehad”
“Ik heb daar ook niet heel veel over gelezen, en natuurlijk hoor je soms weleens wat weerstand. Maar ik heb dit besluit zo afgesproken met de club en alles netjes gecommuniceerd. En mensen met een andere mening, die mogen er inderdaad zijn. Ik heb er zelf geen last van gehad”, aldus Verschoor.
Topsport-stopknop
En of haar besluit van de topsport-stopknop zich verder gaat verspreiden in die contreien? Volgens Verschoor is er in de huidige sportwereld daar nog weinig ruimte voor. “Als sporter stuit je op heel veel weerstand”, zegt ze daarover. “Het is moeilijk om zoiets te doen. Ik ben benieuwd of het een kant op gaat, waarin het iets gebruikelijker gaat worden. Dat het kan wanneer je dat op welk vlak dan ook nodig hebt.”
Tussen Brazilië en de Malediven door trok Maria naar India. Om haar sport ‘gewoon weer’ uit te oefenen. Maar ze heeft daar ook dingen opgestoken op het gebied van cultuur en andere Indiase omgangsvormen. “Je hoort daar weleens verhalen over, maar nu kon je gewoon met die meiden echt over dingen praten die heel anders zijn. Of ik het nog een keer zou willen doen? Dat weet ik niet. Ik houd het nog open, en natuurlijk zou het mooi zijn om het met datzelfde team weer te doen. Maar dit was gewoon een mooie ervaring. En misschien is dat ook gewoon goed.”
Fitheid en de tweede helft veldcompetitie
Wat in ieder geval áltijd zeker is, is de fitheid van haar. Want echt ‘hockey acclimatiseren’ hoefde ze niet. “Ook richting de competitie in India merkte ik gewoon dat dat weer heel snel goed ging. Daar was ik wel positief verrast over eigenlijk. Het voelde ook helemaal niet zo dat ik er echt weer aan moest wennen. Het lichaam moest weliswaar weer opstarten. Maar qua speltechniek… Voelt dat niet per se heel anders.”
Vanaf haar verblijven in Brazilië, India en de Malediven zag zij ‘haar’ Amsterdam soms door de competitie heen ploeteren. Maria heeft er buitengewoon, ‘gewoon weer’, ouderwets veel zin in om de top van de Tulp Dames Hoofdklasse aan te vallen.
“Straks is ons team ook weer helemaal compleet als alle internationals weer terug zijn. En mede daardoor kijk ik er weer heel positief naar uit. We zijn ook op scherp gezet. Dat is misschien niet eens zo heel slecht geweest. Je wordt daar scherper en alerter van. ‘Laat maar komen’, inderdaad. Ik heb er een heel goed gevoel over.” Ze zegt het alsof ze nooit is weggeweest.
“Straks is ons team ook weer helemaal compleet als alle internationals weer terug zijn. En mede daardoor kijk ik er weer heel positief naar uit. We zijn ook op scherp gezet. Dat is misschien niet eens zo heel slecht geweest”
(Dit artikel werd geproduceerd vóór het besluit van Verschoor om te stoppen bij Oranje. Hierbij een fragment toen het Nederlands elftal ter sprake kwam):
Dan Oranje. Natuurlijk is dat voor de tweevoudig olympisch kampioene geen gesloten hoofdstuk. Nooit geweest ook. Ze geeft aan dat ze rond haar topsport-stopknopbesluit al contact heeft gehad met de nieuwbakken bondscoach Raoul Ehren. “En wanneer hij terug is uit India, ga ik weer met hem in gesprek. Van beide kanten ligt dat gesprek open. Ik moet ook zelf kijken wat ik wil. En hij moet beslissen wat hij wil.”
Ieder ‘weldenkend hockeymens’ gaat er toch wel blind vanuit dat Verschoor er gewoon weer zal staan. Maar misschien tekent dit antwoord dan ook wel weer het ‘topsportdier’ in haar. De topsport waarin nooit iets zeker is. Of zeker lijkt.
