Frédérique Matla mijmert nog altijd over LA 2028. Het zouden dan haar derde Spelen worden. In ieder geval heeft ze nog een contract voor drie jaar. Met HockeyMagazine werpt ze een blik op de toekomst. “Ik bekijk het per jaar. Los Angeles 2028 zou ik nog willen spelen, maar het ligt ook aan de omstandigheden.“

Totaal onverstandig
Het ging in de weken voorafgaand aan de EHL vooral over de ‘grote afwezigen’. Matla, Fernig en Burg. De laatste twee hebben het eindtoernooi dus helemaal niet gehaald. Matla wel, maar ‘met mate’.

“Eigenlijk was het met mijn blessure helemaal geen optie dat ik daar überhaupt zou staan. Feit is gewoon dat het te vroeg kwam. Alleen mijn lichaam heeft wonderbaarlijk hersteld, mijn lichaam kan veel aan. Tot de week aan de EHL ben ik met mijn herstel bezig geweest. En natuurlijk ben ik beperkt in de minuten die ik speel, speel geen volle wedstrijden, dat zou totaal onverstandig zijn”, vertelt de ‘nummer 9’ over haar terugkeer.

Hockeymeisjes willen ‘een Matla’ worden
Hoewel… ‘Nummer 9’. Matla is de laatste jaren steeds meer een aanvallende kameleon geworden. Ze zakt vaak terug naar een linie naar achteren, om haar ploeggenoten in de opbouw te helpen in de laatste fase.

“Ik denk dat mensen mij ook wel kennen uit de tijd dat ik een echte nummer 9 ben geweest. Zeker bij Oranje. De kwaliteit van mij is om de zwervende rol op de juiste momenten uit te kiezen. Daar voel ik me goed bij. Hoewel er ook genoeg wedstrijden zijn, waarin ik ook vaker in de cirkel te vinden ben voor het afrondende werk”, licht Matla zelf toe.

“Daar voel ik me goed bij. Hoewel er ook genoeg wedstrijden zijn, waarin ik ook vaker in de cirkel te vinden ben voor het afrondende werk”

Matla. Zeg alleen de achternaam al langs het hockeyveld, en een hele zwerm kinderen brengt zich in paraatheid. Ze is ongekend populair bij de jeugd en je hebt vaak het idee dat ieder klein hockeymeisje ‘een Matla’ wil worden later. Het is de impact die zij nu al bewerkstelligt. En daarmee de grote nalatenschap die zij hoogstwaarschijnlijk zal achterlaten in de tophockeywereld.

Langzaam, maar zeker, overlapt een nieuwe generatie zich in de ‘oude’. Verschoor stopt, De Waard nam afstand en enkele Parijs-gangers lopen ook ‘op hun einde’. Matla bekijkt haar hockeytoekomst per jaar.

Proces voor nu
“De komende drie jaar blijf ik hier nog spelen. In principe is dat tot LA 2028. Nu is mijn intentie om daar bij te zijn. Of dat uiteindelijk gaat lukken… Dat ga ik gewoon per jaar bekijken. Dat ik de selectie haal is natuurlijk ook niet vanzelfsprekend.” In ieder geval nog drie jaar door met Den Bosch.

En wat daarna… Dat is volgens haar een duaal proces. “Ik ben nu mijn studie Organisatiepsychologie aan het afronden. Dat vind ik heel leuk, en nu is het kijken wat voor een stages ik daar in kan gaan lopen. Dat is een proces voor nu.”