Eva de Goede: ‘Bizar’

Eva de Goede liet het woord meerdere keren vallen na afloop van de gewonnen WK-finale tegen Argentinië, die de speelster van HGC haar derde wereldtitel opleverde: bizar. En dat was van toepassing op meerdere aspecten van dit wereldkampioenschap.

Allereerst was haar eigen aanwezigheid tijdens dit eindtoernooi natuurlijk best bizar. In november liep ze nog een zeer zware knieblessure op, maar nu stond de tweevoudig beste hockeyster van de wereld er toch weer. Heel bijzonder, vindt De Goede. ,,Ik ben ook volop aan het genieten geweest van dit WK. Ik merkte dat ik iedere wedstrijd lekkerder speelde. Eerst was het allemaal nog wat onwerkelijk, maar ik kwam er steeds beter in.’’

De weg naar het eindtoernooi was voor Eva de Goede de zwaarste ooit. ,,Zeker waar’’, stelt ze. ,,Maar het was ook een hele mooie en een hele bijzondere weg. Heel alleen ook. Maar als je dan eindelijk weer bij de groep komt, is het toch weer als vanouds, voelt het toch weer als thuis. Dat heb ik heel fijn gevonden.’’ Dat alleen werken vond De Goede misschien wel het moeilijkste. ,,Ik ben gaan hockeyen omdat ik een teambeest ben. Ik houd van heel veel mensen om me heen, en dat heb ik zeker gemist.’’

En ’de knie’ is er nog niet, stelt ze. ,,De revalidatie gaat nog even door. Ik voelde wel dat mijn knie gewoon anders is. Speelsters hebben me ook weleens gezegd dat die nooit meer hetzelfde wordt, maar tijdens het toernooi voelde het allemaal wel beter. Het was in ieder geval goed genoeg, ik heb volle bak kunnen spelen.’’

Vervolgens vond De Goede het ’bizar’ dat Oranje toch wéér de finale haalde. ,,We hebben Argentinië eerst laten uitrazen en vervolgens vertrouwde ik erop dat wij daarna ’aan’ zouden zijn. En dat gebeurde ook. Waanzinnig. Ik ben zó blij dat we ons eigen spel gespeeld hebben. We weten dat zij zoveel klasse in huis hebben, dat ze echt gevaarlijk zijn. Er hoeft er maar eentje doorheen te komen en ze prikken ’m er echt in. Dat hebben we met elkaar kunnen voorkomen.’’

Trots

De Goede voelde ook trots. Gewoon, omdat ze er stond. ,,Zeker wel, maar daar heb ik ook niet te veel over nagedacht. Dat moet je ook niet te groot maken. Het gaat niet over mij, het gaat erover dat we met z’n allen hier staan en die finale winnen. Mooier kan niet.’’ En ook bij de gelouterde De Goede maakte de derde goal van Oranje – waarbij ze zelf ook nadrukkelijk betrokken was – nog iets los. ,,O, die was zó sick. Dat was echt tiktiktik, iets wat je normaal niet doet als je onder druk staat, maar het liep heel lekker, het veld opende zich helemaal. Bizar. Niet alleen van die goal, maar ik heb zó genoten vandaag.’’

Blijft één vraag over, en die gaat natuurlijk over de toekomst van De Goede, zeker in Oranje. ,,Ik weet het gewoon nog niet’’, zegt ze eerlijk. ,,Voor mezelf had ik nu alleen het WK in mijn hoofd. Dan haal je dat, wil je dat meemaken, genieten, in het moment zijn. Dat is precies wat ik heb gedaan. Niet bezig zijn met de toekomst. Dat komt straks.’’