Het einde van het hockeyseizoen is in zicht. Nog maar een paar weken en dan is het alweer klaar. Als je dan terugkijkt, kun je eigenlijk maar een conclusie trekken: zo’n seizoen vliegt werkelijk voorbij.
Als we nog wat meer terugkijken, hebben we ook dit seizoen weer heel veel moois gezien. Natuurlijk in de hoofdklasse, maar daar komen we straks nog even op terug. In de winter was het mooi, met een boeiend wereldkampioenschap in Bhubaneswar. Ook daarvoor geldt: lang naartoe geleefd, maar zó voorbij.
In de zaal werden er ook mooie kampioenschappen afgewerkt, met natuurlijk weer successen voor de diverse teams van Oranje.
En ‘“ met ruim aandacht in deze editie ‘“ de finales van de EHL waren zeer de moeite waard. Jammer van het weer, maar het enige aspect dat PInoke niet zelf in de hand had, was ook de enige tegenvaller. Verder heeft de club zich absoluut van z’n beste kant laten zien met een vlekkeloze organisatie. Sportief was het genieten van vooral de winnaars Bloemendaal en Den Bosch.
Terugkijken is altijd leuk, maar vooruitkijken is eigenlijk nog veel leuker. Een beetje voorpret, een beetje fantaseren over wat er allemaal zou kúnnen gebeuren. Niets staat immers nog vast, wat inhoudt dat alles mogelijk is. Het blijft immers sport.
Het eerste waar we naar uitkijken, zijn de play-offs in de Tulp Hoofdklasse bij zowel de dames als de heren. Twee keer vier ploegen, twee landstitels. Dat staat bijna garant voor een mooi slot aan het seizoen. En het aardige is dat er dit keer inderdaad helemaal niets vast staat. In de voorgaande jaren kon je nog wel dikke weddenschappen afsluiten op de kampioenschappen van Bloemendaal en Den Bosch. Daar zat je niet snel naast. Maar nu? Zeg het maar. Heerlijk onvoorspelbaar, en dat is precies wat sport zo mooi maakt.
In de reguliere competitie heeft er een wisseling van de wacht plaatsgevonden. Kampong doorbrak bij de heren de dominantie van Bloemendaal, terwijl bij de dames SCHC regeert en Den Bosch ‘“ voorlopig ‘“ van de troon heeft gestoten.
Met de nadruk op ‘voorlopig’. Want garanties op een titel heeft ook Stichtse niet, ook al bleef de ploeg 22 wedstrijden ongeslagen in de hoofdklasse. In de play-offs blijft het een loterij. Zo staat het ook allerminst vast dat Den Bosch de finale haalt, met een halve finale tegen Amsterdam in het vooruitzicht. Zelfs plaatsing van SCHC is geen zekerheid. Hurley mag dan het ‘kleintje’ zijn onder deze vier, maar er zijn in topsport gekkere dingen gebeurd.
Geldt ook voor de mannen, waar Kampong weliswaar als eerste eindigde, maar met een ploeg die ook niet onaantastbaar bleek. Bloemendaal begon wankel, maar eindigde goed en toonde bovendien in de EHL aan er te staan als dat moet. Rotterdam en Pinoke maken het kwartet vol, en voor die clubs is het absoluut prachtig dat ze weer aan het toetje mogen deelnemen ‘“ voor Pinoke zelfs de tweede keer op rij.
Laten we hopen dat het echt een mooi slot wordt. Met hoogstaand hockey, met spektakel, met zinderende spanning en hopelijk ergens een verrassing. Hockey waarvan iedereen kan genieten.
En daarna? Een fijne zomer voor iedereen!
Veel leesplezier!
Team Hockey International
Eric Korver, Ingmar Kuper, Frank Uijlenbroek
