Voor de buitenwereld was het wel degelijk een thema. De herhaling van de Spelen-finale tien maanden geleden. Maar Oranje zelf was niet heel erg bezig met het ‘Parijs-sentiment’. Lisa Post stelde na haar 63e interland: “Het voelde als ‘gewoon weer’ een nieuwe wedstrijd. Die we weer wouden winnen. En daarmee ons wilden verbeteren ten opzichte van de vorige wedstrijd.”
En de pot werd ‘gewoon weer’ gewonnen. Al ging dat met de nodige moeite. Lange tijd bevond Oranje zich in een patstelling met China, en de treffer van Freeke Moes vlak voor het einde van Q1 was bevrijdend.
SCHC-verdedigster Post geeft aan dat er niet per se heel veel zaken werden omgegooid. “Er werd niet per se iets heel groots omgezet. We zijn gewoon goed blijven spelen. We gingen met geduld ze meer kapot tikken, waardoor er ook meer ruimte kwam. Daarnaast zijn we niet de ‘fuik’ ingelopen zodat we counters tegen konden krijgen.”
Lisa Post. Het is een naam, met rugnummer 5, die je nu altijd wel op het wedstrijdsheet verwacht. Ze kreeg de kans op het EK twee jaar geleden in Mönchengladbach. Maar zelf ziet ze zich niet als ‘onomstreden’ wat betreft de Oranje-selectie.
Dynamiek van het driekhoekje
“Van dat toernooi twee jaar terug heb ik onwijs genoten, en uiteindelijk was het een ‘cadeautje’. Het was super gaaf. Maar daarna is je plek bij Oranje nooit zeker. Daarnaast wil je natuurlijk ook jezelf steeds verbeteren. En als team groeien”, zegt Post.
Post kijkt wat betreft haar individuele kwaliteiten naar de ‘verdedigende duels’ en ‘de gaten dichtlopen. “Het zijn wel twee onderdelen waar mijn kracht ligt.” Daarmee onderscheidt Post zich dus als verdediger. Maar inmiddels is zij ook een ‘vast’ onderdeel van het driehoekje Post-Van Laarhoven-Koolen. “Die dynamiek tussen ons drieën werkt heel fijn. We kennen elkaar ook goed, ook buiten het veld. Je gaat elkaar daardoor ook steeds beter aanvoelen.”
Gewaagd aan Oranje-dames
Een kopie van de Olympische finale. Veel sportmedia vonden het maar wat ‘fijn’ en ‘overzichtelijk’ om dat stempel op deze Pro League-ontmoeting te plakken. “Maar wij waren daar niet heel erg mee bezig”, zegt Post. “Het voelde als ‘gewoon weer’ een nieuwe wedstrijd. Die we weer wouden winnen. En waarmee we ons wilden verbeteren ten opzichte van de vorige wedstrijd.”
Maar als je kijkt naar tegenstander China, dan bevestigt Post wél dat dit één van de serieuzere tegenstanders is. Die echt wel bij het niveau van Oranje in de buurt komt ook. “China doet het hartstikke goed, ze staan heel sterk verdedigend. Aan de bal zijn ze ook gevaarlijk naar voren. Ze zijn heel gedisciplineerd.” Andere landen die bij Ehren en zijn vrouwenequipe in de buurt komen? “België en Argentinië vind ik ook heel gewaagd wat betreft ons team.”
Maar Post geeft aan dat Oranje zich ook op zichzelf focust. En daarmee moet het deze Pro League ook zien af te sluiten.
