Door een surrealistische degradatie in 2022 werd het etiket van de ‘heen en weer’ bevestigd. Opnieuw lukte het de dames van Ring Pass Delft namelijk niet een consistente factor te zijn in de Hoofdklassezaal. Maar eigenlijk moet je die competitieverlaging van twee jaar geleden wegdenken, want daar was sportief zoveel mee mis. In 2024 is er een ‘reguliere’ degradatie. Die na het spektaktelstuk tegen Amsterdam (5-5) overigens niet minder pijn deed bij trainer Marc van Geest en zijn ploeg.
‘Dubbele overtalsituatie’
Het was echt de állerlaatste kans voor de dames uit Delft. In een rechtstreeks duel met Amsterdam, werd de ‘dit is de allerlaatste kans-intentie’ ook tentoongespreid door het team. Ring Pass moest winnen om in ieder geval zicht te houden op plek vijf. De ploeg sleurde en vocht tot het uiterste. Maar de wat meer ervaren zaaldames uit de hoofdstad wisten het op een gelijkspel te houden. Het doek viel zo definitief. Na afloop een realistische oefenmeester Van Geest. Hij refereerde enkele keren aan 2022, toen Bloemendaal en Laren het op een akkoordje gooide ten koste van Ring Pass. Dit keer was er een volwaardige competitieve strijd. „We hebben net laten zien dat het nog best had gekund. Er was wat pech met de strafbal (benut door Norbiato, red.) die zij kregen. Daarnaast dat er één balletje doorschiet als wij met zes proberen de winnende te maken.”
Hiermee refereert Van Geest aan het allesbeslissende moment van de partij. Bij een stand van 4-4 krijgt Norbiato van Amsterdam de groene kaart. Ring Pass heeft dan al de keeper eruit gehaald, en komt zo met zes veldspelers tegenover vier te staan. Tijdens de ‘dubbele overtalsituatie’ is het uitgerekend AH&BC dat door een gelukkige balktouchering weet te scoren. 5-4. „Dat was inderdaad dé kans”, geeft Van Geest toe. „Nu móesten we, en besloten we de keeper eraf te halen. Dat blijft altijd een risico. Je zal nooit weten of we hem met z’n vijven wel hadden gemaakt, en die andere goal niet tegen hadden gekregen. We zullen het nooit weten.”
Coach Van Geest: „Je zal nooit weten of we hem met z’n vijven wel hadden gemaakt, en die andere goal niet tegen hadden gekregen. We zullen het nooit weten” – Hans Bakker
Wisselende formaties
Opnieuw lukte het Ring Pass dus niet langer dan één seizoen actief te zijn in de Hoofdklasse. Het heeft daardoor langzamerhand het etiket ‘heen en weer’ opgeplakt gekregen. „We zitten dicht tegen de Hoofdklasse aan”, laat Van Geest weten. „We zijn nu vier jaar achter elkaar steeds gepromoveerd en direct weer gedegradeerd. We moeten eens kijken hoe we dat definitieve stapje kunnen maken. Als je erin blijft kan je gaan bouwen. We gaan het weer proberen volgend jaar in de Topklasse.” Van Geest spreekt het uit met een lach en het nodige optimisme. Toch schuilt daarachter iets van frustratie. In de Topklasse zal Ring Pass -voor de zoveelste keer- weer van vooraf aan moet beginnen. Het is niet anders.
Dan is er nog de kwestie: de wisselende formaties van Amsterdam die in de zaal komen opdraven. Tegenover HockeyConnect sloeg Thomas Immink een paar weken geleden nog de noodklok. Een ‘Houdini-act’ zou het zijn als AH&BC niet zou degraderen. Zaterdag in Almere stonden bijvoorbeeld international Sabine Plönissen en veldspeelsters als Fiona Morgenstern op de vloer. Het is lastig als tegenstander om daar een consistent game plan tegenover te stellen. Van Geest haalt er enigszins zijn schouders over op. „Zij mogen natuurlijk komen met wie zij willen. Zolang ze maar op de spelerslijst staan. Als zij mensen hebben die er niet elke week kunnen zijn, dan moeten wij het gewoon doen met degenen tegenover wie wij staan. Dat andere teams daar dan misschien iets meer geluk mee hebben… Jammer dan. Als wij hier echt potten willen breken moeten we ook tegen teams met de sterkste opstelling winnen. We zaten er dichtbij.” In de knotsgekke degradatiepot van 5-5 was die extra ervaring aan Amsterdamse zijde toch net wat doorslaggevender. Uiteindelijk zou de ploeg van Immink een dag later ook de play-outs overleven. Ring Pass zat op dat moment waarschijnlijk alweer met de gedachten bij een nieuw jaar Topklasse. Het lot van de ‘heen en weer’.
Onder andere international Sabine Plönissen (Amsterdam) stond op de vloer – Hans Bakker
