Door: Douwe de Vries 
Foto’s: Hans Bakker

Den Bosch weet weer wat verliezen is. Na een ongekende, historische reeks van meer dan 60 ongeslagen duels op een rij… Moest het er natuurlijk wel een keer van komen. De kersverse Europees kampioen ging nat tegen Pinoké (3-2). De meer ervaren Sanne Koolen analyseert de nederlaag. “Het is inderdaad een wake-up call.” Daarnaast blikt ook de tweevoudig olympisch kampioene vooruit op haar leven na de topsport.

Den Bosch vertelde elkaar de waarheid
Natuurlijk werd iedereen op scherp gezet na dé piek. Den Bosch won de EHL in eigen huis (5-1 in de finale tegen Braxgata, red.), en misschien was dat wel al hét hoogtepunt van het seizoen. Natuurlijk willen de Bosschenaren wéér landskampioen worden. Maar ergens zag je in de uitwedstrijd tegen Pinoké dat de (champagne)euforie nog in de geest en in het lichaam zat verstopt.

“Iedereen zegt gewoon wat hij vindt. Het moge duidelijk zijn dat de tweede helft echt niet goed genoeg was. We hebben zelf te weinig gecreëerd”

“We begonnen de wedstrijd goed”, begint Koolen (128 interlands) op een bankje naast het Pinoké-clubhuis. “Je moet superhard werken om deze wedstrijd ook weer te winnen. De tweede helft zakte het gewoon in. Het was niet goed genoeg, dat is heel duidelijk.”

Heel duidelijk. Dat was ook wel de reactie van enkele speelsters vlak na de wedstrijd. In het kringetje van de nabespreking een woedende Maartje Krekelaar. Den Bosch vertelde elkaar de waarheid.

“Iedereen zegt gewoon wat hij vindt. Het moge duidelijk zijn dat de tweede helft echt niet goed genoeg was. We hebben zelf te weinig gecreëerd. Deze week moeten we weer heel hard werken met elkaar. Vanuit daar door bouwen als team”, aldus Koolen.

‘Stille kracht’
En Den Bosch dacht dat al na de finale tegen Braxgata te hebben gedaan. “We hebben drie dagen vrij gehad. Vrijdag zijn we bij elkaar gekomen om Pinoké te analyseren en hebben we hard getraind. Nu moeten we kritisch kijken naar het inkakken in de tweede helft.”

De bekende ‘wake-up call’ voor Den Bosch? Koolen denkt zeker aan die sportclichématige term na deze nederlaag. Den Bosch is weer wakker geworden.

“Absoluut is dit een wake-up call. We kunnen genoeg uit deze wedstrijd halen dat beter moet. Dit gaan we goed analyseren richting de play-offs”

“Absoluut is dit een wake-up call. We kunnen genoeg uit deze wedstrijd halen dat beter moet. Dit gaan we goed analyseren richting de play-offs. We willen natuurlijk alsnog eerste worden. We moeten de koppen bij elkaar steken, om ervoor te zorgen dat dit niet meer gebeurt”, aldus Koolen.

Zeg je Sanne Koolen, dan hoor je vaak de term ‘stille kracht’. De verdedigster treedt niet vaak op de voorgrond. Ze doet vaak en graag haar eigen ding. Ook dit seizoen heeft ze wel doelstellingen geformuleerd voor haar eigen, individuele spel.

“Als sporter wil je sowieso altijd beter worden. Ieder jaar weer. Fysiek ben ik meer gaan trainen, ga vaker naar de gym. Daarnaast blijf ik natuurlijk scherp op het winnen van de verdedigende duels. Daarnaast probeer ik ook stappen te maken in het opbouwende spel”, aldus Koolen.

Olympische backslip
De olympische ‘backslip’. In de maanden na Parijs heeft Koolen daar ‘niet bewust’ last van gehad. Sprak je daar met Matla en Koning over tijdens de EHL, dan proefde je zoiets bij hen.

Koolen: “Het was heel lekker dat we na de Spelen een tijd vrij hadden. Iedere keer als ik op het veld sta, wil ik heel graag winnen. Het zou misschien kunnen dat ik een wedstrijd wat minder scherp was. Maar iedere keer weer probeer ik op mijn best te zijn.”

Inrichten van maatschappelijke carrière
Ze is (pas) 29 jaar. Heeft alles gewonnen wat er te winnen valt. Koolen kijkt al een beetje vooruit naar het leven na de topsport. “Bezig ben ik met mijn maatschappelijke carrière daarnaast. Wat vind ik nou echt leuk? Er komt een moment dat het gedaan is met het hockeyen. Voor nu wil ik daar nog niet aan denken. Want ik vind het gewoon veel te leuk. Zolang ik het leuk vind en goed genoeg ben… Wil ik ook nog graag door.”

Koolen is nog druk bezig met het inrichten van haar maatschappelijke carrière. Ze moet haar master in Beleid, Communicatie en Organisatie nog afronden. “Ik hoop dat ik daar komende zomer mee klaar ben. Bezig ben ik met mijn scripties en de laatste loodjes. Als ik dat deze zomer, hopelijk, heb afgerond dan wil ik al gaan kijken naar stages of het meelopen binnen bedrijven.”

‘Stille kracht’ Koolen bouwt gestaag verder.