Het Chileense hockey zit in de bekende lift. Daar waar de nationale teams in het verleden slechts aan een handjevol toernooien -over een langere tussenliggende periode- deelnamen, stonden de Zuid-Amerikaanse dames en heren dit jaar voor het eerst op het WK hockey in India. Inmiddels zijn de Chilenen ook opgeklommen tot de zesentwintigste plek van de FIH-wereldranglijst. De booming sport wordt gevoed met de vele talenten afkomstig uit collegeteams. Afgelopen donderdagavond speelde zo’n universiteitsteam uit Santiago twee oefenwedstrijden tegen Castricum MO18 1 en 2. Daar bleek eens te meer hoe ambitieus de hockeynatie in opkomst is. „Over het hele land worden er verenigingen opgericht.”
Santiago in de polder. Het is een mooi gezicht als de passievolle equipe van Chileens international José Pedro haar intrede maakt op het terrein van de Mixed Hockey Club Castricum. De immer snel Spaanssprekende leeftijdsgenoten van Castricum geven blijk te genieten van hun speciale Europese tour. Die begon in Duitsland, en eindigt in Nederland en België. MHCC was één van de verenigingen die het team mocht ontvangen voor een oefenwedstrijd. „Onze voorzitter is gecontacteerd of we ervoor openstonden tegen deze teams uit Chili te spelen”, legt Sophie Brocken, begeleidster van Castricum MO18 1, uit. „Wij vonden het interessant om tegen zo’n buitenlandse ploeg te oefenen. Ik denk dat het ook leuk is voor onze meiden om leeftijdsgenoten van een ander continent beter te leren kennen.”
De avond bestaat uit twee oefenpotjes: de Castricum MO18-1 en MO18-2 spelen tegen de Zuid-Amerikaanse leeftijdsgenoten. Hoe conditioneel fit Santiago is, blijkt wel uit het feit dat de voltallige Chileense selectie verdeeld twee wedstrijden achterelkaar speelt. Daarnaast zie je tijdens de potjes geen enkel moment van verslapping. Het is het handelsmerk van Zuid-Amerikaanse hockeyploegen, die hun technische achterstand vaak compenseren met fitheid. „Op een gegeven moment kunnen zij het beter belopen en vallen er heel veel gaten”, zegt coach David Luijckx van Castricum hierover na afloop. „Verder vind ik niet dat ze een hele speciale tactiek hebben. Bij bijvoorbeeld een Australisch team zie je meestal wel dat ze veel ballen de cirkel inpompen en tippen. Zij waren gewoon heel fit.”
Passie
Het bevalt de Chilenen om in Europa te oefenen, want dit biedt hen de kans om tegenstanders uit de bekende en grote hockeylanden te treffen. Bijvoorbeeld teams uit Nederland en Duitsland. Daarom kiezen zij steeds vaker voor oefenwedstrijden in Europa.. „Een lange tijd geleden deed onze school tours naar Nieuw-Zeeland en Australië”, legt international en coach José Pedro uit. „Alle wedstrijden tegen scholen daar waren heel makkelijk. We hadden competitieve wedstrijden nodig. Vanaf 2015 besloten we naar Europa te gaan.”
Pedro onderstreept dat passie een sleutelbegrip is voor Chileense hockeyers. „In Chili is hockey geen professionele sport. Alles is gedreven door passie. Hockey is niet erg populair; je kan er niet van leven. Hopelijk komen we daar ooit eens. Voor nu is het een hobby voor ons.”
Kruisbestuivingen
Maar dat de sport blijft groeien in het land, ziet aanvoerster Jacinta Solari wel degelijk. „Je ziet het aan wat onze nationale teams bereiken. Dat maakt ook dat de overheid meer geld wil investeren in het hockey. Chili is niet een heel rijk land, daardoor is het lastig alle dingen te krijgen die wij nodig hebben.” Zowel Pedro en Solari zien dat „er over het hele land verenigingen worden opgericht.” Vertrouwen in de Chileense hockeytoekomst is er dus zeker.
Volgens beiden kan er nog een hoop geleerd worden van het Nederlands hockey. Daar waar bijvoorbeeld „de speelstijl een stuk sneller gaat”, en kinderen op jonge leeftijd al „in aanraking worden gebracht met de sport”. Het zijn mooie bespiegelingen en kruisbestuivingen op een geslaagde avond in Castricum. Daar waar het Zuid-Amerikaanse en Europese hockey elkaar toch weer wat beter hebben leren kennen.
