Meer dan twee jaar geleden mocht AH&BC Amsterdam verdedigster Melanie van Rijn invallen bij dames 1. Een zware blessure, zorgde voor een vroegtijdig einde. Van Rijn moest toezien hoe zij verschillende operaties onderging, een balletjuffrouw die haar op de been probeerde te houden en hoe medische fouten er bijna voor zorgde dat ze nooit meer op een hockeyveld zou komen te staan. Meer dan twee jaar na het ongeluk staat de verdedigster terug op het veld. Wij vroegen van Rijn naar haar bizarre verhaal.
Ze is een nog niet al te bekende naam in de hockeywereld. Melanie van Rijn is nu 20 jaar, hockeyt bij AH&BC in Amsterdam en beleefde twee jaar geleden een ware nachtmerrie. Een ongebruikelijke beweging in een actie waar haar voet stil bleef staan, maar haar knie een andere kant op ging, zorgde voor een zware kruisbandblessure. Een herstel, waar normaliter acht maanden voor staan, werden er uiteindelijk veel meer. Meer dan twee jaar later staat van Rijn weer met haar stick in haar handen, de verdedigster is terug op de velden.
In maart 2020 raakte van Rijn verstrikt in het lichaam van haar opponente. Haar voet bleef staan, de knie draaide verkeerd mee. Een dom ongeluk, zorgde voor een zware blessure. Vanwege het corona-tijdperk kon het talent van Amsterdam niet meteen geholpen worden. Toch leek het erop dat de acht maanden herstel die voor deze blessure zou staan wel gehaald zouden worden: “In de beginfase was ik vooral bezig om veel krachttrainingen te doen vlak voor de operatie. Toen ik in mei 2020 geopereerd werd, kon ik na enig herstel gek genoeg mijn knie niet strekken. Mijn fysiotherapeut hielp me met strekken, maar dit lukte niet. We hebben toen een balletjuffrouw ingeschakeld, maar ook zij kreeg het niet voor elkaar om mijn been te laten strekken. Toen de artsen dachten dat het dan misschien een psychisch probleem zou zijn en zij mij daardoor naar een psycholoog door verwezen, ging ik toch even nadenken. Er was namelijk ook na deze gesprekken, geen enkel positief resultaat te vinden”.
Van Rijn ging terug naar haar arts. Het was ondertussen al bijna winter, en nog steeds kon de hockeyster nog steeds niet haar been strekken. In november 2020 moest van Rijn weer onder het mes en even leek het erop dat in maart 2021 het echte herstel kon gaan beginnen: “Ik begon met een beetje hardlopen en het passen van de bal samen met mijn fysiotherapeut. Opeens schoot er weer iets in mijn knie. Thuis gekomen bleek er een grote bobbel te zitten zo groot als een tennisbal. Ik moest stoppen met hockey en moest wederom terug naar de behandeld arts om te kijken wat er aan de hand was. Zijn pogingen om mij te helpen liepen op niets uit, waarna ik in augustus 2021 besloot om een second opinion aan te vragen”
Al snel bleek de nieuwe orthopeed Dr. Cor van der Hart een andere verklaring voor het probleem te vinden. Hij vond drie oorzaken van de blessure en zou de verdedigster binnen een week kunnen opereren. Het vertrouwen van van Rijn richting de nieuwe Orthopeed was daar en al snel lag zij weer onder het mes: “In de operatiekamer heeft hij de kraakbeenschade in mijn knie glad gemaakt en een cyclops verwijdert. Deze cyclops had er al heel lang gezeten. Tevens had hij mijn kruisband weer strakker aangespannen. De operatie was succesvol. Toch kreeg ik slecht nieuws te horen. De kans om op topniveau weer te gaan hockeyen, zou klein zijn”.
Afstand nam van Rijn van de hockeywereld. De confrontatie om haar team te zien trainen, werd te zwaar. De focus moest op het herstel komen te liggen. Voor het talent was er namelijk maar één doel. De kleine kans die de dokter had gegeven met beide handen aanpakken en in de toekomst terug keren op het hockeyveld. Het herstel verliep ditmaal soepel en wonder boven wonder mocht de verdedigster in april 2022 weer het veld op: “Ik deed een stap terug en de focus lag volledig op mijn revalidatie. Mijn fysiotherapeut die ervaring heeft met hockeyrevalidaties heeft me daarbij geholpen. In april ben ik voor het eerst weer het veld opgegaan, waarna ik een paar weken geleden tegen Hurley mijn rentree mocht maken. Afgelopen week tijdens de ABN AMRO Cup mocht ik weer één wedstrijd meespelen. Ik voel me fit en van mijn blessure heb ik geen last meer. Van mijn medespeelsters en coaches krijg ik veel positieve feedback. Komend jaar ga ik meetrainen met dames 1 en proberen om de aansluiting weer te vinden”.
