Door: Douwe de Vries 

Alsof ze nooit zijn gestopt. De ‘Lieverdjes’ van Amsterdam en de ‘Musketiers’ van Bloemendaal. Veteranenteams van de hockeygiganten bij de mannen. Tijdens een zonovergoten middag werken zij een speciale wedstrijd af, waarbij je soms de indruk krijgt dat sommigen op hun oude niveau zijn blijven steken. Hoewel… Met de nadruk op ‘sommigen’, want niet iedereen maakt de ludieke zestig minuten vol. In ieder geval maken de twee teams er een wedstrijd als vanouds van. Met een hoop oude legenden. 

Voorafgaand aan de ‘echte’ klassieker Amsterdam-Bloemendaal wordt de partij tussen de Lieverdjes en Musketiers afgewerkt. Dat zijn respectievelijk de veteranenteams van Amsterdam en Bloemendaal. De al toegestroomde aanwezigen in het Wagener stadion kunnen opnieuw de legenden van weleer in actie zien. Denk aan Van den Honert, Verga, Evers en Tigges bij Amsterdam. En dan heb je (natuurlijk) De Nooijer, Van Hasselt, Van ’t Land en Brouwer bij Bloemendaal. 

Bij laatstgenoemde was het overigens niet zeker of hij er überhaupt bij kon zijn. ,,Eigenlijk kon ik helemaal niet vanwege een vakantie. Vannacht om drie uur ben ik terugkomen’’, vertelt hij. Het zegt wel iets over de bereidheid van de oud-spelers, dat zij zó’n commitment hebben om bij deze wedstrijd te zijn. Ronald ‘Ronnie’ Brouwer is een echte legende in dit verband. Hij heeft maar liefst 27(!) seizoenen op het hoogste niveau gespeeld. Waarvan acht bij Bloemendaal. ,,Of ik daar mijn leukste en mooiste tijd uit mijn carrière heb gehad? Het was in ieder geval heel bijzonder, want sportief was het een hoogtepunt. Met daarnaast teamgenoten bij wie ik me erg fijn voelde.’’

Vuur van vroeger 

Met onder andere Teun de Nooijer bij de Bloemendaal-Musketiers wordt er een wedstrijd als vanouds van gemaakt. Je ziet Teun nog passes geven en het overzicht houden als ‘de Johan Cruijff van het hockey’. En Brouwer etaleert nog altijd een aanvalstechniek zoals in zijn beste dagen bij Bloemendaal. ,,Ik ben dan wel gestopt met hockey, maar niet met sporten’’, zegt ‘Ronnie’ daar zelf over. ,,Ik atletiek en geef daar training. Doordeweeks houd ik me bezig met bijvoorbeeld mountainbike. Rennen gaat me nog steeds goed af.’’

Het hockey heeft hij wel ‘definitief’ vaarwel gezegd. Hij zit niet in een veteranenteam bijvoorbeeld, want hij wil in het weekend nu écht tijd gaan besteden aan zijn gezin. Iets waar veel oud-profs hun voorkeur aan willen geven na hun sportieve loopbaan. Maar velen kiezen er ook voor om hockey te blijven ‘eten’. Denk aan Teun de Nooijer. Je proeft bij veel voormalig tophockeyers vanmiddag dat zij voor een keuze stonden: je op andere vlakken buiten het hockey ontwikkelen, óf kiezen voor de gedroomde maatschappelijke carrière. In ieder geval staat vast dat zij heel veel plezier halen uit zo’n bijzondere wedstrijd, want Amsterdam-Bloemendaal blijft áltijd een herenklassieker. En dat geldt zeker voor de Lieverdjes en Musketiers. Ze dollen wel tijdens het ludieke potje, maar het vuur van vroeger is zeker terug te zien. 

‘Echte’ Bloemendaal en ‘echte’ Amsterdam 

Natuurlijk werd deze wedstrijd ingepland speciaal voor de échte Klassieker: Amsterdam-Bloemendaal in de Hoofdklasse. Hoe denkt een oude legende als Brouwer over de huidige krachtsverhoudingen tussen de twee giganten? ,,In de eerste plaats vind ik het hartstikke leuk om te zien dat Amsterdam weer in de top meedoet. Vroeger was dat al onze aartsrivaal. Hoe die teams zich nu tot elkaar verhouden? Dat vind ik lastig te zeggen. Het zal ook gaan over de vorm van de dag.’’

De vorm van de dag werd ook geëtaleerd tijdens de speciale wedstrijd. Uiteindelijk beslisten – net als vroeger – de kleine details de pot tussen de twee giganten. Na afloop keuvelen de spelers wat met elkaar, onder toeziend oog van de constant jolige stadionspeaker. Complete serieusheid was soms misschien ver te zoeken, maar dat maakten ‘het echte’ Amsterdam en ‘het echte’ Bloemendaal later op de middag meer dan goed.

Foto’s: Hans Bakker