Xan De Waard; altijd al een kind van Adidas

‘Amsterdam, Den Bosch en wij’. Daarna valt SCHC-international Xan de Waard stil. Over de vierde kandidaat voor de play-offs ’22 moet ze nadenken. Na een korte pauze: ‘HDM denk ik’. De Spelen zitten erop, het nieuwe richtpunt voor Adidas-boegbeeld De Waard is 12 september. Start van de hoofdklasse. En nu een competitie zonder persoonlijk gekwakkel graag. Ze staat te trappelen op haar nieuwe Fabela X Empower. Helaas mannen, die schoen is er alleen voor vrouwen. 

In alle oprechtheid, ze vindt het een heerlijke schoen. ‘Ze werden op het EK in Amstelveen geïntroduceerd. Hij is erg smal, een soort spikes, met heel veel grip, dus heerlijk voor wenden en keren.’ Ter illustratie showt ze de zool met pittige plastic pinnetjes. Grip verzekerd. ‘Op de enkel heeft hij wat minder stabiliteit, maar dat vind ik juist lekker met draaien. Het is geen klomp aan je voet.’

De stick waarmee ze haar revanche-seizoen begint? ‘De Kromaskin 1. Klinkt fancy toch? Beetje een pielstick. In mijn spel vind ik pielen en aannames belangrijker dan schieten. Je kunt de Kromaskin in allerlei uitvoeringen krijgen qua gewicht en balans, ik vind licht lekker.’

Xan de Waard en Adidas, het is een gelukkig huwelijk. Het wordt haar vijfde jaar ‘full gear’ Adidas, ‘maar ik speel al sinds mijn dertiende met Adidas.’
Tuurlijk, ze draagt in haar vrije tijd ook wel eens wat anders, ‘maar ook dan zijn mijn gympen altijd Adidas, want die zijn gewoon het lekkerst. En de hoody ‘s avonds thuis op de bank is ook van Adidas, die zijn ook gewoon lekker.’

Het revancheseizoen dan. Vorige competitie kwakkelde ze van de ene blessure in de andere. Net terug op het veld, ging het weer fout: hamstring ingescheurd, knokkel van haar vinger gebroken (‘ik heb nu nog steeds een rare vinger’) en overbelasting. Ze kwam tot maar elf wedstrijden. ‘Dus ja, ik heb heel veel zin in het nieuwe seizoen.’ Met dan eindelijk dat in Bilthoven zo begeerde landskampioenschap? ‘Natuurlijk blijft dat het doel. Je speelt tenslotte niet voor een derde plek.’

Ze heeft een nieuwe rol bij haar club. De aanvoerdersband die Caia van Maasakker voorgoed af deed, zit nu om háár arm. Met haar 25 jaar is ze in de piepjonge Bilthovense ploeg nu een van de routiniers die de kar zal moeten trekken. ‘Met plezier’, zegt ze zelf. Zoals plezier altijd haar drijfveer zal blijven. ‘Zolang ik plezier heb, speel ik. Ik heb net mijn bachelor afgerond en in september start ik een master econometrie, éénjarig, maar daar ga ik zeker langer over doen’. 

Dat ze net de Spelen achter de rug heeft is in haar geval geen reden om even gas terug te willen nemen voor de start van het nieuwe hoofdklasse-seizoen. ‘Van de Spelen in 2016 kwamen we pas eind augustus terug. Heel kort daarop begon de competitie. Nu zijn we veel eerder terug. Tijd zat dus.’
Wat ze eigenlijk wil zeggen: ze kan niet wachten tot het 12 september is.